Η Χαρά Της Σταύρωσης...

Στην Εσωτερική της Έννοια, στην Πραγματικά Μεγάλη και Δυνατή της Σημασιολογική Ερμηνεία, η Σταύρωση που Αναπαριστούν, με τα Αυστηρά τους Τελετουργικά οι Χριστιανοί, κάθε Μεγάλη Εβδομάδα, Ουσιαστικά Εμπεριέχει, Ένα πολύ Χαρμόσυνο Νόημα και όχι Πένθιμο, όπως Κακώς νομίζει το αδαές πλήθος.

Η Σταύρωση, Είναι Μια Από Τις Μυήσεις... 

Στην Σταύρωση, ο μυούμενος, απαλλάσσεται ολοκληρωτικά από τις πλάνες, και εκπληρώνει μια Ανώτερη, Άχραντη, Χριστική Ποιότητα... 

Με Την Μύηση Αυτή, Η Συνειδητότητα Διευρύνεται. 

Εκεί Αποκαλύπτεται (Στον Μυούμενο) «Ο ΖΩΝ ΝΟΥΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ».

Ο Σταυρός στους Τέσσερις Βραχίονες του, Συμβολίζει τα Τέσσερα Στοιχεία (Γη, Νερό, Φωτιά, Αέρας) και στο Κέντρο την Ύπαρξη του Πέμπτου, Πιο Μυστηριακού (δηλ. του Αιθέρα). 

Το καθένα από τα Τέσσερα Στοιχεία, έχουν σχέση με τα ζώδια του Ταύρου (Γη), του Σκορπιού (Νερό), του Λέοντα (Φωτιά) και του Υδροχόου (Αέρας).

Με Την Μύηση Αυτή, Ο Υλικός Παχυλός Κόσμος Πεθαίνει... 

Η φαινομενικότητά του, γίνεται πλέον ορατή και ο άνθρωπος βλέπει, την ομορφιά του πνεύματος, την πραγματική χαρά της ζωής. 

Με το Γεγονός Αυτό, Αντικρίζει Κανείς Πως το Σύμπαν, Είναι ένα Θεσπέσιο Κόσμημα, Απείρου Κάλλους!

Η εξωτερική ερμηνεία, κάποιου που πεθαίνει και οι ανάλογες όλο δάκρυα αντιδράσεις, είναι τα συμπεράσματα ανθρώπων, που δεν κατανόησαν την Εσωτερικότητα, του έξοχα αυτού όμορφου συμβάντος... 

Η άγνοια αυτή, παγιώθηκε και ενδυναμώθηκε με διάφορους τρόπους, σε σημείο που να μη γίνεται πια ορατό, κανένα σχεδόν σημάδι, αυτής της «Κοσμικής Χαράς».

Όταν Κάποιος Σταυρώνεται Εσωτερικά, Όταν Κάποιος Παίρνει Αυτή Την Μύηση, Κατανοεί Την Κρισιμότητά Της... Όλα Γι’ Αυτόν Αλλάζουν.

Η «ΎΛΗ – ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ» στέκεται στα πόδια του Εσταυρωμένου, ανίκανη, να κάνει πια κάτι... Η συμβολή της είναι πλέον μηδενική, στο εσωτερικό έργο και γι’ αυτό, είναι στα πόδια του Εσταυρωμένου, σύμφωνα με την διήγηση.

Έτσι λοιπόν, η ορθή αντίδραση σε μια τέτοια αναπαράσταση, δεν είναι θλίψη, καημοί, δάκρυα ή οδύνη...

Όχι! Η Ορθή Αντίδραση είναι Χαρά, Ζωντάνια, Αγάπη... Αυτά δηλαδή, που Δίδαξε, ο Μυούμενος της Ιστορίας των Ευαγγελίων. 

Άλλωστε τα βιβλία αυτά, λέγονται «Ευαγγέλια» δηλαδή, «Χαρμόσυνα Μηνύματα» γιατί ο Άνθρωπος αυτός, μας έδειξε την Ατραπό της Λύτρωσης... και το τι ακριβώς να κάνουμε... Και Αυτό, Που Μας Είπε Να Κάνουμε... Είναι Η Αγάπη!

mariosoccult.blogspot.gr

Η Ουδετερότητα Είναι Η Αληθινή Αφύπνιση Του Ανθρώπου!

Η Ουδετερότητα... Είναι Η Αληθινή Αφύπνιση Του Ανθρώπου!

Από την συναισθηματική διπολικότητα, σε μια Νέα Εποχή Συγχρονιστικής Αρμονίας και Αγαθότητας!

Η Συνειδητή Παράδοση στο Τώρα και στον Συγχρονισμό, χωρίς την διανοητική προσέγγιση καλού - κακού!

Ακούγεται φοβικό, στο εγώ... ε;

Επειδή, θα αρχίσει να χάνει την ισχύ, σαν ανεξάρτητο κομμάτι σας! Επειδή, όποιος είναι ταυτισμένος με το εγώ, θα νιώσει αφανισμό κι αυτό θα γίνει!

Δεν μπορούν οι χαμηλές δονήσεις, να σταθούν στα υψηλά φάσματα φωτός... απορροφούνται!

Η Νέα Ανθρωπότητα δεν θα είναι από εγώ, σαν τα δικά μας!

Δεν μπορεί να φτάσει εκεί.

Όσοι πιστεύουν ότι πάνε στη 5η διάσταση, με το εγώ τους εστιασμένο στην πολικότητα, πλανεύονται!

Η ειρήνη εκεί είναι εσωτερική και εξωτερική, επειδή έξω από την παχυλή ύλη, ο διαχωρισμός είναι πιο άμεσος, μεταξύ των ανόμοιων ενεργειών, άρα οι συνειδητά θετικοί, δηλαδή οι εστιασμένοι σε ανώτερες συχνότητες, ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ, με χαμηλής συχνότητας όντα!

Το μόνο σημείο, για να κατανοήσετε αντανακλαστικά την 5η διάσταση, είναι μόνο από το Κέντρο σας, κι εκεί δεν έχει πολικότητα!

Επομένως, αυτό που θα συμβεί στο άμεσο μέλλον, είναι ένας διαχωρισμός συχνοτήτων, ανάλογα την εστίαση της συνείδησης! 

Θα έρθει η πιο Αιθερική ανθρωπότητα, με διαφορετικό dna και θα παιχτούν, σενάρια διαχωρισμού -ας πούμε επιλογής- από την δόνηση του καθένα... Κατά τα γραπτά... Η ΚΡΙΣΗ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΚΡΩΝ.....

Έτσι θα γίνει η συγκομιδή, για την νέα ανθρωπότητα διότι, η φύση διατηρεί πάντα, το πιο ισχυρό και το αναγεννά... οι χαλασμένοι καρποί, δεν φτιάχνουν αρμονικά δέντρα!

Θα ήταν παράλογο και πλάνη να πιστέψουν οι αφελείς, μέσα από το πλανεμένο εγώ τους, ότι θα εκπορεύσουν ανοδικά, την προβολή της ζωής τους!

Η ανθρωπότητα...ΕΣΥ... πρέπει να φτάσει τις ανάλογες δονήσεις, για να μπορέσει να λάβει-γειώσει Συμπαντική Ενέργεια!

Οι ''Ψευτο Λαιτ Γουορκερς'' εδώ και καιρό, έχουν αποπροσανατολίσει το στόχο, παραδίδοντας την δύναμη, σε θεούς, εξωγήινους και αγγέλους.

Λέτε, αν θέλανε τα μεγάλα όντα αυτό... γιατί να μας δώσουν ελεύθερη βούληση;

Άρα εδώ, καταλαβαίνουμε ποια όντα, μιλάνε στους αγνοούντες! Περί σωτηρίας.

ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΑ ΟΝΤΑ, ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ ΣΟΥ......ΟΧΙ ΜΕΣΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΛΙΑ.

Όσο ο Άνθρωπος ΕΣΥ, δεν βγάλεις τις αποκομμένες συμπεριφορές, δεν θα μπορείς να γειώσεις, μη αποκομμένη πραγματικότητα!

Αυτό που λέω είναι, να μην αφήνετε τίποτα στο μέλλον, που να μην μπορείτε να το γειώνετε, σαν ενθουσιασμό στο Τώρα...

Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ...

ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΘΕΤΙΚΟΙ, ΕΧΟΥΝ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΝΗΤΙΚΟΥΣ;

Η ΙΔΙΑ Η ΔΟΝΗΣΗ, ΣΕ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ...

ΟΣΟ ΤΟ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΔΟΝΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ...

ΟΣΟ ΔΙΑΤΗΡΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΤΗΝ ΔΟΝΗΣΗ, ΟΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ, ΝΑ ΣΕ ΕΝΟΧΛΟΥΝ...

Η 5Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ, ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΑ ΑΣΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΤΙΚΟ, ΣΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ...

Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΑΣΤΡΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ 3ΗΣ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑΣ, ΕΧΕΙ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΩΤΕΡΑ ΑΣΤΡΙΚΑ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ 4ΗΣ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΠΑΦΗ, ΜΕ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΑ ΑΣΤΡΙΚΑ.

ΤΩΡΑ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ 3Η-4Η ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ... Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΡΙΖΑ-ΦΥΛΗ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ, ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΑ.

Ο ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΝΟΥΣ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ.

Ο ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΝΟΥΣ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΑΝΩΤΕΡΗ ΣΥΝ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ - ΛΟΓΟΣ... ΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

Η ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΑΣΤΡΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΜΑΣ /ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΣΩΜΑ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ, ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΡΟΠΩΝ ΜΕΣΑ ΜΑΣ...

ΜΕΤΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΜΙΑ ΕΝΩΤΙΚΗ-ΤΗΛΕ ΕΜΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ, ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ...ΚΑΙ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΔΙΑΤΗΡΕΙ, ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΝΟΜΟΙΩΝ ΚΡΑΔΑΣΜΩΝ.

ΕΠΙΣΗΣ, ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΗ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ, ΛΟΓΩ ΟΜΟΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΟΜΟΙΩΝ ΚΡΑΔΑΣΜΩΝ...

ΕΤΣΙ Η ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΓΝΩΣΗ, ΘΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ... ΑΛΛΗ, ΞΕΧΩΡΗ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΜΟΙΟΥΣ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΟΜΟΙΟ-ΚΡΑΔΑΣΜΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥΣ...

ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΡΙΣΗ, ΤΩΝ 3D ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΚΡΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΨΥΧΩΝ, ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΣΤΙΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΜΜΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ...

ΟΙ ΤΩΡΙΝΟΙ ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΙ, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ 4ΗΣ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ, ΤΗΝ ΠΟΛΩΜΕΝΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ 3ΗΣ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑΣ, ΔΙΟΤΙ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΓΕΙΩΣΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ... ΤΗΝ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ!

ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΤΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ... ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ...

ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΟΙ ΠΑΠΠΑΔΕΣ, ΠΟΥ ΕΝΩ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ... ΛΕΝΕ και ΔΡΟΥΝ, ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ...

ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΑΝΗ ,ΤΟΥ ΤΙ ΛΕΩ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ... ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΡΩ ΑΝΑΛΟΓΑ.

ΕΤΣΙ ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΑΠΟ ΦΩΤΙΣΜΕΝΑ, 5ΔΙΑΣΤΑΤΑ ΟΝΤΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΑ ΟΥΤΕ, ΣΤΗΝ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ... ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ, ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΝΑ ΔΙΑΔΩΣΟΥΝ...

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΑΡΕΤΗ, ΒΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΑΙ (ΟΠΩΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ) ΜΟΝΟ ΑΝ ΕΙΣΑΙ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΔΟΝΗΣΗ.

ΟΛΑ ΒΙΩΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΚΡΑΔΑΣΜΟ ΤΟΥΣ!

ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΙΣ... ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ... ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΘΥΜΑΣΑΙ... ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙΣ!

Stamatis Missirlis

Πρόσεξε Τι Ζητάς... Γιατί Θα Το Έχεις!

Ότι μα ότι κι αν ζητήσουμε απ’ το Σύμπαν, θα το πάρουμε! 

Δεν υπάρχει περίπτωση, να μην το πάρουμε... κι αυτό είναι Νόμος!

Η διαφορά είναι ότι θα το πάρουμε όμως, όταν θα είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό… άσχετα αν εμείς κοιτάμε, ότι το θέλουμε εδώ και τώρα.

Αυτό σημαίνει πως πολλές φορές ζητάμε κάτι, για το οποίο δεν έχουμε την παραμικρή υπόνοια, του τι ακριβώς «πρέπει να πληρώσουμε» ώστε τελικά, να το εισπράξουμε... 

ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ!...

Μέχρι τελευταίας δεκάρας! 
Ότι κι αν είναι... 

Δηλαδή θα χρειαστεί, να «θυσιάσουμε» βολέματα και καβάτζες, να «υπερβούμε» εξαρτήσεις, να «αντιληφθούμε» ψευδαισθήσεις, να «ανακαλύψουμε», την ψεύτικη μας θεώρηση, για πράγματα και καταστάσεις, την γαλούχηση και τον ανάλογο προγραμματισμό που υποστήκαμε, από το περιβάλλον αυτού του Πεδίου, από τότε που γεννηθήκαμε, όπως και όλες μας τις παρανοήσεις, ενώ θα βιώσουμε, την «συνειδητοποίηση» των ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΑΞΙΩΝ, των ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΠΙΣΤΕΥΩ, όπως και της ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΖΩΗΣ...

Γιατί ως άνθρωποι, έχουμε την εντύπωση πως ζούμε; 

Αν την έχουμε... είμαστε πολύ λάθος! Φυτοζωούμε… 
Και το χειρότερο: Δεν έχουμε καμία αντίληψη γι’ αυτό... 

Το παράλογο στον κόσμο μας, έχουμε φτάσει να το θεωρούμε, σαν κάτι το φυσιολογικό: Την βία, τον πόνο, την δυστυχία, τον πόλεμο…

Αν λοιπόν όλα τα παραπάνω, δεν τα κάνουμε μόνοι μας, (ώστε να είναι επίτευγμα μας, αυτό που ζητήσαμε), το ίδιο το Σύμπαν θα μας βάλει να το πληρώσουμε, ώστε να «μας αξίζει», όταν θα μας το δώσει τελικά... 

Σημαίνει πως θα πονέσουμε, θα απογοητευτούμε, θα μείνουμε μόνοι, θα αγωνιστούμε, θα αναπτύξουμε υπομονή κι επιμονή, θα γίνουμε, Καθαροί, Ντόμπροι, Ειλικρινείς, Αγνοί, Αληθινοί…

Όχι όμως απέναντι στους άλλους, (κι εδώ είναι όλη η ουσία)... Απέναντι, στον ίδιο τον Εαυτό μας!

Γιατί όλα αυτά έρχονται, επειδή ακριβώς «ζούμε» εντελώς κόντρα, σε ότι ζητάμε.

Αν ήδη ζούσαμε με τον Ορθό τρόπο ζωής, (συνταξιδιώτες των Νόμων, του ίδιου του Σύμπαντος), δεν θα είχαμε καμία ανάγκη να ζητήσουμε κάτι, το οποίο δεν νιώθουμε πως έχουμε ήδη... 

Αντ’ αυτού, κάθε τι εξωτερικό το χρειαζόμαστε, για να καλύψει εσωτερικές μας ελλείψεις, μιας και θα νιώθουμε (πως μέσα από αυτό), αξίζουμε, δεν φοβόμαστε, είμαστε ασφαλείς… 

Ακριβώς, επειδή νιώθουμε πως δεν αξίζουμε, φοβόμαστε για τα πάντα και νιώθουμε μόνιμα ανασφάλεια. 

Γιατί αυτά που έχουμε τα μετράμε πάντα, με την εξωτερική θέαση της ζωής μας, ενώ αυτή, δεν είναι τίποτε άλλο... από την Εσωτερική Ψυχολογική, Ηθική, Ψυχική και Πνευματική μας κατάσταση.

Τίποτα όμως το Εξωτερικό, δεν μπορεί ΠΟΤΕ να καλύψει το κενό της Καρδιά μας... Γιατί το κενό αυτό είναι Εικονικό, μιας και χρειάζεται να γεμίσει, από την ίδια μας την Ύπαρξη, όταν την συνειδητοποιήσουμε και την ζήσουμε... και ποτέ από τα πράγματα.

Πράγματα, που θεωρούμε (και είναι ανόητο βέβαια), πως με χάρες, μέσον, εξαγορά, ξεγέλασμα, ίντριγκες, το Σύμπαν θα μπορούσε να μας τα δώσει, ώστε το κενό να καλυφθεί…

Όλη η σημερινή μας κοινωνία, ΔΥΣΤΥΧΩΣ έτσι λειτουργεί... εξαιτίας της διαστρεβλωμένης μας σκέψης... κι αυτό το ονομάζει «Δικαιοσύνη»... Αυτή δεν είναι, όμως Δικαιοσύνη... 

Είναι «μαγείρεμα» των καταστάσεων, ώστε είτε να κλέψουμε, είτε να αρπάξουμε, ΤΙ;;; Κάτι, που στην ουσία δεν μας αξίζει...(Δεν είμαστε ώριμοι, γι’ αυτό).

Και το αστείο είναι, πως αν κάποιος διαπιστωθεί, πως ζει πέρα από αυτά, θα χαρακτηριστεί (από το σύνολο των ανθρώπων), είτε αθεράπευτα ρομαντικός, (δεν γίνονται έτσι τα πράγματα), είτε ανόητος, είτε τρελός…., και όλοι θα είναι εναντίον του…

Οπότε, πέρα από το ότι δεν ξέρουμε, «τι πρέπει να πληρώσουμε στο Σύμπαν», για κάτι που ζητάμε, δεν έχουμε ιδέα... ΤΙ τελικά ζητάμε!!!

Γι’ αυτό όμως, έχει ειπωθεί από κάποιους «τέτοιους τρελούς», προς τους Αδαείς ανθρώπους: «ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΙ ΖΗΤΑΣ…»

Γιατί αν ζητήσεις «ευτυχία», το Σύμπαν θα «σαρώσει» κάθε τι ψεύτικο, που υπάρχει μέσα σου, (οπότε και στην εξωτερική σου ζωή, που είναι η αντανάκλαση του), για να σου την δώσει αυτή την ευτυχία... Μιας και η ευτυχία, δεν έχει καμία σχέση, με τις κοσμικές επιθυμίες των ανθρώπων…

Γιατί τα εμπόδια για το οτιδήποτε, δεν είναι τίποτε άλλο τελικά, από τις δικές μας εσωτερικές συγκρούσεις... Αν λοιπόν δεν μας αρέσει κάτι στην ζωή μας, δεν είναι επειδή έχει κάτι η ζωή μας... Η ζωή μας είναι μια χαρά... 

Οι θεωρήσεις μας για την ζωή μας - μέσα μας - έχει σημασία, το ποιες είναι...(?)

Τι θεωρούμε και πιστεύουμε ως Φιλία; Δικαιοσύνη; Πλούτο; Ασφάλεια; Ηρεμία; Ευτυχισμένη Ζωή; Ορθές Σχέσεις;

Πως θέλουμε να έχουμε, π.χ. Αγάπη στην ζωή μας, όταν εμείς οι ίδιοι, δεν αγαπήσαμε ποτέ μας τίποτα, μιας και πάντα, μόνο επιθυμούσαμε;

Γιατί η Αγάπη, δεν έχει καμία σχέση με «τρόπαια», «ικανοποίηση εγωιστικών ορέξεων», «τακτοποιήσεις και κουκουλώματα», «συμβιβασμούς», «εξουσία», «χειραγώγηση»….

Κι αυτό είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα, για το τι κρύβεται, πίσω από κάθε τι, το οποίο πιστεύουμε, ως Αληθινό…

Πρέπει να γνωρίζουμε, πως ακόμα όμως και να είμαστε έτοιμοι, γι’ αυτό που ζητήσαμε από την άλλη - στο παρόν πεδίο - μεγάλο ρόλο παίζει, ο παράγων του χρόνου...

Υπάρχει πάντα μία χρονο-καθυστέρηση, ανάμεσα σε αυτό που ζητάμε και στην υλοποίηση του... Αυτή η χρονο-καθυστέρηση έχει να κάνει, με το ότι, η δημιουργία αυτού που θέλουμε, (η αρχή του σχηματισμού του), δόθηκε ως εντολή σε άλλο πεδίο, από αυτό του υλικού, (φαινομενικού) πεδίου, που γνωρίζουμε... 

Κι από αυτό το άλλο πεδίο, «πρέπει να κατέβει» στην ύλη, ώστε να πραγματοποιηθεί, και να φτάσει στο σημείο, να μπορούμε να το δούμε.

Τα «υλικά» λοιπόν της δημιουργίας του, (αφού το ζητήσαμε δηλαδή, δώσαμε την
εντολή), είναι όλα όσα αναφέρθηκε παραπάνω, πως «πρέπει να πληρώσουμε», για να τα αποκτήσουμε με την μορφή της παρουσίασης του, στα φυσικά μας μάτια...

Κι αυτό που περιγράφηκε, ισχύει για τα πάντα... 

Ένας άλλος λόγος που συμβαίνει βέβαια, αυτή η χρονο-καθυστέρηση, (εκτός από το τακτοποίημα των υποθέσεων, που ήδη περιγράφησαν), είναι για την προστασία μας παρά... για το ότι κάποιος, θέλει να μας παιδεύει... 

Διότι ως άνθρωποι, περισσότερο φοβόμαστε παρά ζητάμε, αυτά που μας αξίζουν... 

Γιατί και ο φόβος μας... ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ επίσης!

Και καλύτερα μάλιστα, όπως και πιο αποτελεσματικά. 

Μιας και φοβόμαστε συνεχώς, υπερβαίνει ο φόβος μας πολλές φορές... παρά η πίστη μας, σε αυτό που ζητάμε..., Και επειδή δεν έχουμε, κανέναν έλεγχο των φορέων μας, αυτό που μας κυβερνά δεν είναι ο Εαυτός μας, αλλά οι χειρότεροι φόβοι μας... 

Το Σύμπαν μας προστατεύει λοιπόν, γιατί φαντάζεστε... αν «ακαριαία», πραγματοποιούσε τους μεγαλύτερους εφιάλτες μας;

Δεν υπήρχε περίπτωση, να αντέχαμε ζωντανοί…

Ή ζητάμε λοιπόν, αυτό που νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε, έτοιμοι να πληρώσουμε το τίμημα, και να γνωρίσουμε το μάθημα, που θα παρουσιαστεί... μέχρι την πραγματοποίηση της υλοποίησης του, σαλπάροντας για την Πραγματικότητα, ή φοβόμαστε, κι έλκουμε αυτό που φοβόμαστε... και ζούμε στην όποια κόλαση έχουμε δημιουργήσει.

Όσο, για το ότι βλέπουμε κάποιους, (συγκρίνοντας τους), που έχουν (νομίζουμε), πολύ περισσότερα πράγματα από εμάς, ή τους έρχονται, πολύ εύκολα τα πράγματα, μην ξεγελαστούμε... πως είναι ευτυχισμένοι ή πλήρεις... 

Εμείς νομίζουμε πως είναι, γιατί θεωρούμε, πως αν είχαμε όλα όσα έχουν αυτοί, δεν θα είχαμε κανένα, από τα προβλήματα, που τώρα μας απασχολούν.

Κοιτάζοντας τους πιο «κοντά», θα δούμε, πρώτα ότι δεν τα εκτιμούν, (κι αυτό κάποτε θα το πληρώσουν, ανάλογα... γιατί έπεται στη συνέχεια το μάθημα τους), και έπειτα, πως ούτε ήρεμοι είναι, ούτε γεμάτοι... ούτε καν ευχαριστημένοι… 

Για ευτυχία βέβαια, κανένας λόγος...
Γι’ αυτό όμως και θέλουν πάντα, όλο και περισσότερα...

Γιατί, το «Αδηφάγο Τέρας» της επιθυμίας, δεν χορταίνει ποτέ από ύλη, όταν η Ψυχή είναι ανύπαρκτη, σε βίωση άρα και εκδήλωση…

Γιατί, άλλο το τι επιθυμούμε ή νομίζουμε πως χρειαζόμαστε... και άλλο, το τι είναι για μας... Κι αυτό που Είναι, είναι ακριβώς όπως Είναι... γιατί οι ίδιοι, αυτό Είμαστε…

magicalchemistis.blogspot.gr

''Από την Άγνοια στην Σοφία'' (Χόρχε Μπουκάι)

Ένας άνθρωπος ενδιαφερόταν πολύ, να γνωρίσει τον εαυτό του και ν’ ανακαλύψει τις υπέρτατες αλήθειες της ζωής.

Σ’ όλη του τη ζωή αναζητούσε έναν φωτισμένο άνθρωπο, που θα του έδινε κι εκείνου τα φώτα του.

Πήγαινε απ’ τον ένα δάσκαλο στον άλλον, όμως, έμενε στην ίδια κατάσταση.

Πέρασαν πολλά χρόνια αναζήτησης, κι ο άνθρωπος ήταν πια κουρασμένος· εξαντλημένος.

Τότε, μια μέρα, ένας γέροντας από ένα μικρό ορεινό χωριό, του είπε:

''Αν στ’ αλήθεια θέλεις να βρεις το δάσκαλό σου, πρέπει να πας στο Νεπάλ. Εκεί ζει ένας άνθρωπος που έχει φήμη μεγάλου σοφού. Κανένας δεν ξέρει πού ακριβώς βρίσκεται – είναι μυστήριο. Θα πρέπει να τον βρεις μόνος σου, αλλά ένα είναι το σίγουρο: δεν θα είναι εύκολο. Όσοι τον αναζήτησαν είπαν ότι όταν κάποιος πλησίαζε τον τόπο του, εκείνος έφευγε και χωνόταν ακόμα πιο βαθιά μέσα στα βουνά.''

Ο άνθρωπος ένιωθε να γερνά, όμως οπλίστηκε με θάρρος και ξεκίνησε.

Δύο χρόνια ταξίδευε με καμήλες, με άλογα, και τελικά με τα πόδια, ώσπου να φτάσει στο σημείο εκείνο, στη βάση του βραχώδους όγκου του Νεπάλ.

Κι από πού να ξεκινήσει το ψάξιμο;

Ο κόσμος του έλεγε:

«Ναι, τον γνωρίζουμε τον γέροντα. Είναι τόσο γέρος…»

«Αδύνατο να καταλάβεις την ηλικία του. Μπορεί να είναι τριακοσίων ετών, πεντακοσίων… Κανείς δεν ξέρει.»

«Ζει κάπου εδώ, πράγματι, όμως δεν ξέρουμε ακριβώς το μέρος… Κανένας δεν ξέρει με ακρίβεια.»

«Κάπου εδώ θα τριγυρίζει. Αν ψάξεις συστηματικά θα τον βρεις».

Ο άνθρωπος έψαχνε, έψαχνε, έψαχνε…

Δύο ολόκληρα χρόνια τριγυρνούσε στο Νεπάλ κατάκοπος, αδυνατισμένος, τρώγοντας άγρια φρούτα, φύλλα και αγριόχορτα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Θα ήταν πολύ ήπιο αν λέγαμε ότι έχασε «πολλά», γιατί μάλλον τα είχε χάσει «όλα». Ωστόσο, ήταν αποφασισμένος να βρει εκείνον τον άνθρωπο.

Για να πάρει θάρρος έλεγε με το νου του ότι για να είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί κάποιος, σίγουρα θ’ αξίζει τον κόπο.

«Ακόμα κι αν σου κοστίσει τη ζωή σου;» τον ρώτησε ένα απόγευμα κάποιος χωρικός.

«Ακόμα κι έτσι» απάντησε.

«Είσαι τρελός» είπε ο χωρικός, «αλλά αν αυτό θέλεις… Λένε ότι υπάρχει ένας πολύ σοφός δάσκαλος που ζει σε μια καλύβα πάνω σ’ εκείνο το βουνό… Λένε ακόμα ότι η ανάβαση είναι θανατηφόρα.»

Μάζεψε τις τελευταίες του δυνάμεις και σκαρφάλωσε στην κορυφή. Παλεύοντας με τα βράχια, με κουρελιασμένα και τα τελευταία απομεινάρια των ρούχων του, σκελετωμένος, διψασμένος, βρόμικος και πληγιασμένος έφτασε σ’ ένα μικρό αχυρένιο καλύβι.

Έρποντας σχεδόν, έσπρωξε τη σαραβαλιασμένη πόρτα…

Τότε είδε πεσμένο στο έδαφος, το ακίνητο σώμα ενός γέροντα.

Πλησίασε και κατάλαβε, ότι αυτός ήταν ο δάσκαλος…

Όμως, είχε φτάσει αργά. Ο γέρος ήταν νεκρός.

Ο άνθρωπος κατέρρευσε κυριολεκτικά δίπλα στο παγωμένο σώμα του φωτισμένου δασκάλου, τσακισμένος από την κούραση, τον πόνο, την απογοήτευση.

Δυο μέρες και δυο νύχτες έκλαιγε χωρίς να κουνηθεί από εκεί, και την τρίτη μέρα σηκώθηκε και βγήκε να πιει λίγο νερό.

Στάθηκε κάτω από τον ήλιο κι ανάσανε τον δροσερό αέρα των βουνών.

Οι σκέψεις είχαν εξαφανιστεί χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Δεν είχε κάνει τίποτα, δεν είχε πετύχει τίποτα και δεν του έμενε τίποτα να κάνει.

Για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό ένιωσε ανακουφισμένος, γαλήνιος, χωρίς επείγουσες ανάγκες…

Κι ένιωσε ξάφνου, να γεμίζει με φως η ψυχή του.

Ποτέ δεν είχε νιώσει τέτοια ευτυχία!

Ένας μικρός, ανεπαίσθητος θόρυβος του έδωσε να καταλάβει, ότι δεν ήταν μόνος.

Καθώς στράφηκε, τον είδε.

Πίσω του στεκόταν, ο γέρος δάσκαλος. Ο φωτισμένος. Τον κοίταζε χαμογελώντας.

Ύστερα από λίγο του είπε: «Ώστε έφτασες τελικά. Θέλεις να με ρωτήσεις κάτι;»

Και ο άνθρωπος που τόσο τον είχε αναζητήσει, απάντησε: «Όχι».

Και γέλασαν και οι δυο τους με γέλια τρανταχτά, που αντηχούσαν στα φαράγγια.

''Από την Άγνοια στην Σοφία'' - Χόρχε Μπουκάι

Η Ζωή Δεν Εξαρτάται Από Την Τύχη, Αλλά Από Τις Επιλογές Μας...

Κάποιος, είπε ότι η μοίρα μας δεν εξαρτάται από την τύχη, αλλά είναι αποτέλεσμα, των συνεχόμενων επιλογών, που κάνουμε στη ζωή μας...

Οι ευκαιρίες, δεν είναι κάτι που πρέπει να περιμένουμε, σαν αποτέλεσμα τύχης ή συγκυριών.

Τις ευκαιρίες στη ζωή μας, πρέπει να τις δημιουργούμε ΕΜΕΙΣ, για τον εαυτό μας. 

Το μέλλον μας, είναι κάτι που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε και δυστυχώς, μόνο όταν αρχίσουμε να λειτουργούμε, με αυτή την πεποίθηση και πάψουμε να είμαστε μοιρολάτρες, θα δούμε την ζωή μας να αλλάζει δραματικά και να αρχίζει να μοιάζει με εκείνη την ζωή, που ονειρευτήκαμε για τον εαυτό μας...

Όλα αυτά, που θα θέλαμε να μας συμβούν λοιπόν, δεν μας συμβαίνουν, γιατί εμείς δεν τα προκαλούμε, για να μας συμβούν – γιατί εμείς, δεν έχουμε κάνει τις σωστές επιλογές, που θα μας οδηγήσουν στην εκπλήρωση των στόχων και των ονείρων μας. 

Η κάθε επιλογή μας, έχει τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματα της στην ζωή μας, είτε αυτά είναι θετικά, είτε αρνητικά...

Το σύνολο των επιπτώσεων των επιλογών μας, είναι αυτό που καθορίζει, το ποιοι είμαστε και το τι έχουμε πετύχει.

Πολλοί λένε, ότι η ζωή μας είναι αποτέλεσμα του χαρακτήρα μας. 

Αλλά αν το δείτε πιο προσεκτικά, ο ίδιος μας ο χαρακτήρας διαμορφώνεται και αυτός, από τις επιλογές μας...

Πάρτε για παράδειγμα, την επιλογή που ο καθένας μας έχει, για την μόρφωση ή για την πνευματικότητα.

Είναι επιλογή μας, το αν θα σπουδάσουμε ή όχι. 

Είναι επιλογή μας, το αν θα επιθυμήσουμε να εμβαθύνουμε στο νόημα της ζωής, ή αν θα παραμείνουμε επιφανειακοί και λάτρεις της ύλης. 

Είναι επιλογή μας, εάν θα προσπαθήσουμε να σώσουμε τον γάμο μας, ή να διατηρήσουμε την σχέση μας ή αν θα προκόψουμε στην δουλειά μας, ή ακόμα εάν θα ευτυχίσουμε, ή θα δυστυχήσουμε στη ζωή μας... 

Ναι, ακόμα και αυτή η ευτυχία, εξαρτάται από την επιλογή του τρόπου, με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα. 

Είναι το ποτήρι μας, μισοάδειο ή μισογεμάτο; 

Είμαστε επιτυχημένοι, γιατί αξίζουμε την επιτυχία ή είμαστε αποτυχημένοι, γιατί είμαστε άτυχοι; 

Τελικά, είμαστε υπεύθυνοι για όλα όσα συμβαίνουν στην ζωή μας…

Κάποιοι θα πουν: «Δεν επέλεξα να μην έχω χρήματα, δεν έχω επιλέξει να είμαι άρρωστος, δεν έχω επιλέξει να είμαι δυστυχισμένος…» 

Ναι σαφώς, κανένας δεν επιλέγει να είναι φτωχός, αλλά όμως επιλέγει να ξοδεύει, περισσότερα από όσα κερδίζει και να είναι χρεωμένος μέχρι τον λαιμό, ή επιλέγει να επιθυμεί πράγματα, χωρίς να σκέφτεται τρόπους, για να τα αποκτήσει.

Κανένας, δεν επιλέγει να είναι άρρωστος, αλλά είναι επιλογή του, μια ζωή να καπνίζει, να μην ασκείται, να καταναλώνει βλαβερά φαγητά, να κάνει κατάχρηση αλκοόλ και είναι μόνιμα αγχωμένος. 

Όσο για την δυστυχία, κανείς δεν θα ήθελε να είναι δυστυχισμένος, αλλά δεν προσέχει το πως φέρεται στο/στη σύντροφο του, έχει παραμελήσει την οικογένεια και τους φίλους του, έχει γίνει εργασιομανής και έχει μείνει μόνος, έχει γίνει πικρόχολος, απότομος και εριστικός.

Μετά λοιπόν, φταίει η μοίρα; 

Όχι… δεν φταίει καμία μοίρα και καμία σκοτεινή συνωμοσία του σύμπαντος, που μας θέλει να δυστυχούμε, να αποτυγχάνουμε, να χωρίζουμε, να πονάμε και να υποφέρουμε. 

ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ! 

Εμείς, και οι λανθασμένες επιλογές μας…

Δυστυχώς, είναι δύσκολο να καταλάβουμε, την στιγμή που κάνουμε μια επιλογή, ή που παίρνουμε μια απόφαση, το αντίκτυπο που η επιλογή αυτή, θα έχει στην μετέπειτα ζωή μας... 

Δεν γνωρίζουμε εάν η επιλογή μας, θα μας φέρει επιτυχία και ευτυχία, ή προβλήματα και δυστυχία, έτσι δεν είναι; 

Αλλά πάντα, θα πρέπει να έχουμε το θάρρος να επιλέγουμε, και το θάρρος να διορθώνουμε, τις λανθασμένες μας επιλογές... 

Οι λανθασμένες επιλογές, δεν διορθώνονται με άλλα λάθη, αλλά με μια καινούργια, και αντικειμενική αντιμετώπιση της ζωής μας, και των καταστάσεων στις οποίες, κατά καιρούς βρισκόμαστε. 

Οι σωστές εκτιμήσεις, οδηγούν στις σωστές επιλογές.

Οι περισσότεροι από εμάς, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει την σημασία, που έχουν οι επιλογές μας – η ελεύθερη βούληση μας – το Θείο αυτό δώρο που μας δόθηκε, αλλά που δυστυχώς, επιλέγουμε να μην το χρησιμοποιούμε. 

Πολλές φορές, αποφασίζουμε χωρίς να σκεφτούμε. 

Άλλες φορές πάλι, δεν δίνουμε σημασία στις αποφάσεις μας, και έχουμε μια περίεργη πεποίθηση, ότι δεν είναι και τόσο σημαντικό, αυτό που θα αποφασίσουμε, ότι δεν θα μας επηρεάσει. 

Μας είναι πιο εύκολο, να ρίξουμε το φταίξιμο (και την ευθύνη) της ζωής μας στους άλλους, στην ατυχία, στην μοίρα, και σε χιλιάδες άλλα πράγματα… εκτός από τον εαυτό μας. 

Μόλις συνειδητοποιήσουμε την ευθύνη μας, και μόλις καταλάβουμε την δύναμη, που οι επιλογές μας, μπορούν να μας χαρίσουν, μόνο τότε μπορούμε να αλλάξουμε την ζωή μας. 

Είναι στο χέρι μας, να συνεχίσουμε να κάνουμε, αυτό που κάναμε μέχρι τώρα, και που δεν μας βγήκε σε καλό και είναι στο χέρι μας, να τολμήσουμε και να δώσουμε μια γροθιά στο χθες, συνθλίβοντας το... και κτίζοντας πάνω στα συντρίμμια του, την καινούργια μας ζωή.

Είναι στο χέρι μας, να μείνουμε βολεμένοι στην δυστυχία μας, ή να τολμήσουμε το άγνωστο, που θα μας οδηγήσει στην ευτυχία μας...

Η ευτυχία μας, και η επίτευξη των στόχων μας, στηρίζεται και στην ψυχική μας κατάσταση. 

Εάν έχουμε καταφέρει, να απαλλαγούμε από τους φόβους μας, τον θυμό μας και την άρνηση... 

Εάν έχουμε το θάρρος, να ζούμε την κάθε μας στιγμή, και εάν έχουμε την δύναμη, να δημιουργούμε την δική μας πραγματικότητα, βασισμένη στις προσωπικές μας αξίες... 

Εάν δεν απορρίπτουμε την ευτυχία μας, αλλά την αγκαλιάζουμε και την ενθαρρύνουμε καθημερινά... τότε είμαστε και ευτυχισμένοι και επιτυχημένοι, αλλά και εσωτερικά γαλήνιοι. 

Είναι δική μας επιλογή, το να μετατρέπουμε κάθε γεγονός στην ζωή μας, σε πηγή μάθησης, σε ελπίδα, σε δύναμη, για να ξεκινήσουμε ένα καινούργιο αγώνα.

Πρόσφατα, έπιασα τον εαυτό μου να κατηγορεί την τύχη, ή μάλλον την ατυχία για κάτι, που μου συνέβηκε...

Πόσοι από εμάς, καθημερινά βασανιζόμαστε ή στεναχωριόμαστε, με κάποιο γεγονός; 

Την σχέση μας, την δουλειά μας, τα οικονομικά μας, την οικογένεια μας κ.τ.λ; 

Σίγουρα, οι περισσότεροι από εμάς... 

Μόλις λοιπόν, μου πέρασε η απογοήτευση και τα νεύρα, αφού μίλησα με τον εαυτό μου, και έκανα τον απολογισμό μου... κατάλαβα, πως οδηγήθηκα σε αυτή την “ατυχία”, γιατί επέλεξα να ακούσω λόγια, που πραγματικά δεν πίστευα, γιατί επέλεξα να δείξω εμπιστοσύνη, σε ανθρώπους που ήξερα, πως δεν είχαν βαρύτητα λόγου, και γιατί επέλεξα να παραμένω σε μια κατάσταση, που μου φέρνει δυστυχία, απογοήτευση και με φορτίζει, με συνεχή αρνητική ενέργεια! 

Ωραία μέχρι εδώ… αλλά τι κάνω γι αυτό; 

Η κατανόηση των λανθασμένων επιλογών δεν είναι αρκετή, αλλά είναι το πρώτο βήμα προς την αλλαγή, εάν συνοδεύεται και από καινούργιες, “διορθωτικές” επιλογές, που θα με έβγαζαν από τον φαύλο κύκλο.

Βήμα πρώτο: Έκανα λάθος, το παραδέχομαι και φέρω εγώ, και κανένας άλλος, την ευθύνη της κατάσταση αυτής! 

Πόσο, σοβαρό ήταν το λάθος μου; 

Μου έγινε το πάθημα, μάθημα; 

Τι μαθήματα, έχω πάρει;

Βήμα δεύτερο: Πως, μπορώ να διορθώσω το λάθος μου; 

Ποιες, θα πρέπει να είναι οι επιλογές μου; 

Προσπαθώ να μην τα βάλω κάτω, με την “ατυχία” μου. 

Τι είναι αυτό που αν άλλαζε, θα με έκανε να νιώσω καλύτερα; 

Να αρχίσω επιτέλους, να ακούω την διαίσθηση μου, και τις πραγματικές μου επιθυμίες, για το θέμα που με απασχολεί! Και ακόμα και αν οι επιθυμίες μου, με φοβίζουν… θα πρέπει να βρω το θάρρος και το κουράγιο, να τις αντιμετωπίσω και να κάνω ένα βήμα, πάνω από το πρόβλημα που με βασανίζει.

Βήμα τρίτο: Εάν οι κινήσεις που επέλεξα να κάνω, δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, θα πρέπει να είμαι σε θέση να σκεφτώ, καινούργιους τρόπους αντιμετώπισης, και να κάνω καινούργιες κινήσεις.

Αυτός είναι, ένας πολύ απλός τρόπος εξέτασης και αναθεώρησης επιλογών, που μπορεί να γίνει εξαιρετικά πολύπλοκος, ανάλογα με το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, ο καθένας μας... 

Η ουσία σε όλες τις περιπτώσεις, παραμένει όμως η ίδια: 

Αυτοκριτική –Δράση – Επανεξέταση επιλογών.

Η ζωή είναι, μια ασύλληπτα υπέροχη περιπέτεια... 

Την έχετε ποτέ δει έτσι, ή απλά την αντιμετωπίζετε σαν ένα σκληρό αγώνα, που σας πληγώνει και σας εξαντλεί; 

Η ζωή, που όλοι ζούμε είναι δική μας επιλογή, με τα καλά της, με τα στραβά της, με τα λάθη της και τις επιτυχίες της. 

Είναι όμορφο να έχουμε την επίγνωση, ότι παρόλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, παρ 'όλες τις δυσκολίες, πάντα υπάρχει κάτι, που θα μας κάνει να χαμογελάσουμε και κάτι που θα αξίζει έστω και στιγμιαία, να μας φέρει την ευτυχία!!! 

Είναι σημαντικό να έχουμε την επίγνωση, ότι στα χέρια μας κρατάμε, εκείνο το μαγικό ραβδάκι, που μπορεί να μετατρέψει την αναποδιά σε απίστευτη τύχη, την στεναχώρια σε γνώση, την απογοήτευση σε αυτοπροστασία, τον πόνο σε δημιουργία και την αδυναμία, σε τεράστια πηγή δύναμης. 

Αν λοιπόν νιώσετε, πως κάτι στη ζωή σας, σας κάνει δυστυχισμένους, κάντε μια γερή αυτοκριτική, πάρτε τα μέτρα σας, επιλέγοντας τις επόμενες σας κινήσεις... και παρακολουθήστε την εξέλιξη της κατάστασης, λαμβάνοντας τις ανάλογες, επιπρόσθετες αποφάσεις, που θα σας οδηγήσουν, στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μην ξεχνάτε: Η ζωή μας είναι οι επιλογές μας... γι' αυτό επιλέξτε να μάθετε... επιλέξτε να γελάσετε... επιλέξτε να ερωτευτείτε... επιλέξτε να κλάψετε και να πονέσετε... επιλέξτε να αγαπήσετε… επιλέξτε να την ζήσετε... έτσι όπως εσείς θέλετε... και έτσι όπως σας αξίζει!!!

Πηγή: sxeseis.gr
Από: awakengr.com

Σταμάτα Να Σε Σαμποτάρεις...

Το σύμπαν συνωμοτεί πάντα, στην υλοποίηση των επιθυμιών σου;

• Όχι… όταν εστιάζεις στην έλλειψη, αντί σε αυτά που ήδη έχεις.

• Όχι… όταν δυσανασχετείς και ανησυχείς, για αυτά που δεν έχεις, αντί να νιώθεις ευγνωμοσύνη, για αυτά που έχεις.

• Όχι… όταν η λογική λέει, ότι κάτι πρέπει να γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο, ενώ η καρδιά γνωρίζει, ότι κάτι μπορεί να γίνει, και με τρόπους, που δεν μπορείς να φανταστείς.

• Όχι… όταν αμφιβάλλεις για την πραγματοποίηση του, αντί να έχεις πίστη, ότι έχει ήδη γίνει.

• Όχι… όταν αισθάνεσαι μνησικακία, αντί να συγχωρείς.

• Όχι… όταν αισθάνεσαι συναισθήματα χαμηλών δονήσεων, όπως φόβος, ενοχές, πικρία κ.λ.π.


• Όχι… όταν κατηγορείς άλλους ή τις συνθήκες και περιστάσεις, για την δική σου πραγματικότητα, αντί να αναλαμβάνεις την ευθύνη της ζωής σου.

• Όχι… όταν νιώθεις πως δεν το αξίζεις, αντί να κατανοείς, ότι η αξία σου είναι δεδομένη και ανεξάρτητη, από τα συμβάντα στην ζωή σου και τι σου λένε οι άλλοι.

• Όχι… όταν έχεις πεποιθήσεις ,που δεν σε εξυπηρετούν και δεν τις έχεις απελευθερώσει ακόμα.

• Όχι… όταν έχεις ιδέες, για την πραγματοποίηση της επιθυμίας σου και δεν μπαίνεις στο κόπο, να κάνεις τις υπερβάσεις, να ξεβολευτείς και να δράσεις.

• Όχι… όταν έχεις την τάση να κλαίγεσαι, επειδή δεν έχεις αρκετά χρήματα, δεν υπάρχουν αρκετές δουλειές, δεν υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα άτομα, για να βρεις σύντροφο, δεν υπάρχει αρκετός χρόνος κ.λ.π.

• Όχι… όταν δεν κατανοείς, ότι η πραγματικότητα σου είναι καθρέφτης, του προγράμματος που τρέχει στο υποσυνείδητο σου.

• Όχι… όταν δεν κατανοείς, την δύναμη των λέξεων, και χρησιμοποιείς λέξεις, που σαμποτάρουν την πραγματοποίηση της επιθυμίας σου!!!

10 Πνευματικές Αλήθειες Που Δε Διδαχτήκαμε Στο Σχολείο...

Πώς θα ήταν ο κόσμος μας σήμερα, αν αυτές οι 10 πνευματικές αλήθειες, διδάσκονταν στα σχολεία, στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και στα βιβλία ιστορίας μας;

Πώς μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα, για να συστήσουμε αυτά τα θέματα, στις μελλοντικές μας γενιές; 

Πώς θα είναι ο κόσμος, μετά την επιτυχή αναγνώριση αυτών των πνευματικών αληθειών;

1. Είμαστε Πνευματικά Όντα Σε Ένα Ανθρώπινο Ταξίδι.

Πριν έρθουμε σε αυτό το υλικό σώμα, προγραμματίσαμε εκείνο το σημείο του χρόνου, που θα ξεκινούσαμε να αφυπνιζόμαστε, σχετικά με το ποιοι είμαστε και τι είμαστε... Η κοιλιά της μητέρας μας, ήταν η σήραγγα της λησμονιάς και ξέραμε ότι η πρόκληση της ενθύμησης θα ήταν σκληρή.

Το μεγαλύτερο ρίσκο που πήραμε, δεν το θυμηθήκαμε ποτέ... Ποτέ δεν αποσυνδεθήκαμε από την Πηγή του Φωτός, ωστόσο η σύνδεση απλώθηκε πολύ μακριά, για να φτάσουμε αυτό το κομμάτι του σύμπαντος μέσα στην πυκνότητα. 

Η πρόκλησή μας είναι, να ενισχύσουμε αυτή την σύνδεση και να αναπτύξουμε, αυτό το θεμέλιο του φωτός, σε ανάμνηση και αναγνώριση... Του Ποιοι Πραγματικά Είμαστε...

2. Οι Ψυχές Μας Δεν Πεθαίνουν Ποτέ... Απλά Αλλάζουμε Το Σημείο Εστίασής Μας.

Ως Σπίθες Φωτός από την Πηγή, είμαστε απεριόριστα συνδεδεμένοι με την ροή της εμπειρίας... Όταν είναι ώρα να αποσυνδέσουμε, το νήμα της ζωής από το υλικό μας σώμα, η Σπίθα μας... ανεβαίνει και βγαίνει από το ανθρώπινο σώμα. Παίρνουμε μαζί μας την εμπειρία της ζωής μας, αλλά το σημείο εστίασής μας αλλάζει, σε ένα ελαφρώς διαφορετικό επίπεδο δόνησης. 

Υπάρχουμε ακόμα, ως τα άτομα που ήμασταν στην ανθρώπινή μας μορφή... Η κάθε ζωή που είχαμε, μας δίνει εμπειρία και σοφία.

3. Τα Πάντα Είναι Ενέργεια Που Δονείται Σε Μια Ορισμένη Συχνότητα.

Όλα τα ζωντανά πράγματα στην Γη έχουν συνειδητότητα... ακόμη κι οι πέτρες και τα δέντρα... Το κάθε τι και ο καθένας, συνδέονται με το «Δέντρο της Ζωής» ή μια Άπειρη Πηγή Ενέργειας... Μπορούμε να συνδεθούμε με την συνειδητότητα των δέντρων και των πετρών, και μπορούμε να συνεχίσουμε, τις συζητήσεις μαζί τους, με το να συντονιστούμε στην συγκεκριμένη τους δονητική συχνότητα.

Τα σώματά μας αποτελούνται κατά 90% από νερό και μπορούν να προγραμματιστούν και να διαμορφωθούν, σε μία ορισμένη, δονητική συχνότητα, μέσω των σκέψεων, του ήχου, των χρωμάτων και της αγάπης...

Όταν κατανοούμε την δόνηση, μπορούμε να καταλάβουμε, πώς οι εναλλακτικές και ολιστικές θεραπείες, μπορούν να θεραπεύσουν κάθε ασθένεια ή νόσο στο σώμα, με την αλλαγή της δόνησης του νερού...

4. Οι Σκέψεις Μας Δημιουργούν Την Πραγματικότητά Μας (κάνουμε περίπου, 60.000 την μέρα!)

Όλες οι σκέψεις είναι ενέργεια, που εκδηλώνονται σε αυτό που βλέπουμε ως πραγματικότητα... Πάντα να έχετε επίγνωση, των σκέψεών σας... Είναι ένα από τα πρώτα βήματα, στην υπεύθυνη συν-δημιουργία της πραγματικότητάς σας. Είναι μια απλή ιδέα, αλλά χρειάζεται επίγνωση και δουλειά...

Αν κάθε άτομο στην Γη, κατηύθυνε τις σκέψεις του προς την ειρήνη και την ελευθερία, δεν θα υπήρχε πόλεμος, ή τυραννία...
  
Η εστίαση σε αρνητικές σκέψεις, θα δημιουργήσει μια χαμηλότερη δονητική συχνότητα... κι η εστίαση σε θετικές σκέψεις, μπορεί να ανεβάσει την δονητική συχνότητα... 

Η Πραγματικότητά Μας Είναι Μια Εκδήλωση Αυτού Που Δημιουργούμε, Μέσω Μοτίβων Σκέψης.

5. Είμαστε Αυτοί Τους Οποίους Περιμέναμε.

Υπάρχουν πολλές φυλές και διαστάσεις όντων στον Πλανήτη, αυτή την περίοδο... Άγγελοι Χερουβείμ και Σεραφείμ, Αρχάγγελοι, Πλειάδιοι και άλλοι... Έχουν προσφερθεί να είναι εδώ αυτή την στιγμή, απαντώντας στο κάλεσμα της συνειδητότητας του Πλανήτη Γη, που καλεί για βοήθεια... 

Ήρθαν εδώ, από άλλους γαλαξίες και σύμπαντα... Πολλοί ήρθαν εδώ, κάθε φορά που υπήρχε μια ευκαιρία, για να φτάσουν σε ένα «χρυσό αιώνα» μετά την «πτώση»... 

Παρόλο που εκείνα τα χρονικά διαστήματα, δεν ήταν απόλυτα πετυχημένα, ήταν όλα μια προετοιμασία για αυτήν τη στιγμή...

6. Πολλοί Από Εμάς Έχουν Ενσαρκωθεί Εδώ, Στο Παρελθόν Πολλές Φορές, Ώστε Να Προετοιμαστούν, Για Αυτήν Την Τρέχουσα Ζωή.

Υπάρχουν ψυχές που βρίσκονται εδώ, για να δείξουν τον δρόμο και να γίνουν ηγέτες... και ψυχές, που απλά ήθελαν να είναι εδώ για να δουν, την ανύψωση της δόνησης της ανθρώπινης φυλής από κοινού με τον Πλανήτη, που θα επηρεάσει το Ηλιακό Σύστημα, το Σύμπαν, τον Κόσμο... και άλλα, πέρα από αυτά... Για εκείνους που δίνουν το παράδειγμα, η εκπαίδευσή μας ποτέ δεν σταματάει...

Είχαμε πολλές «τάξεις» να περάσουμε, ώστε να προετοιμαστούμε, για να τελειοποιήσουμε τον εαυτό μας, σε αυτή την ενσάρκωση... 

Το μέγεθος του αποτελέσματος, που αυτό το γεγονός θα έχει σε όλη την Δημιουργία, είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά που υπάρχουν... 

Μερικοί λένε, ότι ο κύκλος ενσαρκώσεων έχει λήξει... και αυτή η ζωή, είναι η ευκαιρία να απελευθερωθούμε από τον τροχό του Κάρμα ή την ανάγκη να εξισορροπήσουμε τις πράξεις μας.

7. Δεν Είμαστε Ποτέ Μόνοι.

Δεν θα μπορούσαμε, να υπάρχουμε εδώ χωρίς βοήθεια, από τους Πνευματικούς μας Οδηγούς και Αγγέλους, ή τα Όντα Φωτός Υψηλής Δόνησης... που κάναν συμφωνίες με εμάς, για να μας βοηθήσουν στην καθοδήγησή μας, στο δρόμο προς τον στόχο της ανύψωσης... Υπάρχουν, σε ένα άλλο δονητικό επίπεδο ή διάσταση, μεγαλύτερη από την δικιά μας, παρόλο που οι περισσότεροι από εμάς, δεν μπορούμε να τα δούμε... 

Είναι πάντα με εμάς και περιμένουν υπομονετικά, να τους ζητήσουμε βοήθεια, καθώς ζούμε σε έναν Πλανήτη Ελεύθερης Βούλησης... 

Συμμορφώνονται με νόμους παρέμβασης, λόγω της ελεύθερης βούλησής μας, αλλά αν τους ζητήσουμε, με το μεγαλύτερο και καλύτερό μας ενδιαφέρον, έχουν δημιουργικούς τρόπους να εκδηλώσουν αυτό που ζητάμε... 

Η καθοδήγηση κυρίως έρχεται από μέσα, μέσω της διαδικασίας της τηλεπάθειας, όπου λαμβάνετε μια ιδέα στο κεφάλι σας... 

Τα μηνύματα μπορούν να έρθουν από άλλους ανθρώπους... Εκείνους, που μπορούν να έχουν πρόσβαση στο δονητικό επίπεδο, ώστε να ακούσετε τι έχουν να πουν... (Η εμπειρία της Ayahuasca, σχετίζεται με αυτό).

8. Ο Χρόνος Είναι Μια Ψευδαίσθηση.

Έχουμε ένα παρελθόν και έχουμε ήδη πάει στο μέλλον. Η πλειοψηφία των πολύ μικρών μας ενεργειακών μας κομματιών (οι ψυχές μας), υπάρχουν σε ένα μέρος «μη χρόνου»... Ο χρόνος έχει δημιουργηθεί για να βιώνουμε, κι είναι κομμάτι ελεγχόμενης δοκιμής... Ο διαλογισμός ή η εσωτερική αναζήτηση, είναι το κλειδί για την επιστροφή μας στο μέρος του «μη χρόνου», όπου βρίσκονται όλες οι απαντήσεις...

9. Η Ανύψωση Δεν Σημαίνει Ότι Πάμε Κάπου.

Είναι μια κατάσταση ύπαρξης, ένα σημείο εστίασης της επίγνωσης συνειδητότητας, σε μια υψηλότερη δονητική συχνότητα... Είναι αυτό, για το οποίο δημιουργηθήκαμε... «Να ξεκινήσουμε και να βιώσουμε», και να επιστρέψουμε τις εμπειρίες πίσω στην Πηγή, σε έναν ατελείωτο κύκλο συν-δημιουργίας και επιδεξιότητας... 

Η κύρια ανταμοιβή της ενσάρκωσης στα βάθη της «Κόλασης», αυτό το χρονικό διάστημα είναι η Αναγέννησή μας... σαν τον Φοίνικα, μέσα από τις στάχτες του... Στην Ευδαιμονία και το Φως της Αγάπης!

10. Η Αγάπη Είναι Το Μόνο Που Υπάρχει.

Το να βρίσκουμε και να επανασυνδεόμαστε με την αγάπη ξανά, είναι το πιο σημαντικό πράγμα, που μπορούμε να κάνουμε ως άνθρωποι... 

Η Πηγή είναι Αγάπη δίχως όρους... και είμαστε Σπίθες της Πηγής... κάτι που σημαίνει, ότι είμαστε Αγάπη... Συνεπώς, είμαστε αυτό που ψάχνουμε... 

Το Να Αγαπάμε Τον Εαυτό Μας Άνευ Όρων... Είναι Το Κλειδί, Για Την Επιστροφή Μας Στην Πηγή!!!

Η αλλαγή ξεκινάει με την αναγνώριση αυτών των αληθειών, από κάθε ένα άτομο ξεχωριστά... 

Δεν είμαστε υπεύθυνοι για το ότι προσπαθούμε να πείσουμε άλλους, για την δική μας αλήθεια... Αντιθέτως, αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να «γίνουμε» η αλήθεια... και τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν... 

Πώς το κάνουμε αυτό; 

Να είστε το παράδειγμα, με το να λέτε την αλήθεια σας και δείτε τον κόσμο να αλλάζει, μπροστά στα μάτια σας. 

Με το να γινόμαστε υπεύθυνοι για τον εαυτό μας, τις σκέψεις μας και τις πράξεις μας, θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο άλμα, προς το μέλλον των παιδιών μας και το μέλλον της Ανθρωπότητας... Ως Πνευματικά Όντα Στο Ανθρώπινο Ταξίδι... 

Έχουμε την μεγαλύτερη ευκαιρία στην ιστορία της Γης, να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του Ανθρώπινου Όντος, που μπορούμε να γίνουμε...

Εξαρτάται απλά από εμάς, το πόσο λαμπρό θα είναι το μέλλον της Ανθρωπότητας, που υπάρχει στο διαστημόπλοιο, που αποκαλούμε Γη...

Michelle Walling, CHLC

Μετάφραση: awakengr.com

awakengr.com

«Τι είναι η ψυχή των πραγμάτων μαμά;» (Υπέροχο!)

Tέλος παραμυθιού... Η κακιά μάγισσα ψήθηκε στον φούρνο, ο Χανς αγκάλιασε την Γκρέτελ, το δικό τους αύριο, θα είναι καλό και το δικό μας καλύτερο... 

Φιλί καληνύχτας. 

Παράπονο στα μάτια, «λίγο ακόμη μαμά, στο κρεβάτι σου.» 
Σιωπή κι ύστερα κεραυνός: «Τι είναι η ψυχή των πραγμάτων, μαμά;»

Πως το εξηγείς αυτό σ’ ένα τετράχρονο; Γιατί, εσύ δεν το σκέφτηκες ποτέ;;; Και στην τελική, αν το μυαλό σου είναι φτωχό, γιατί κανείς από τους «σοφούς» που γνώρισες, δεν μπήκε στον κόπο να σ’ το επισημάνει; 

Μυαλό βομβαρδισμένο από: μεταφορές, παρομοιώσεις, εικόνες παραμυθιών και μια φτωχή πραγματικότητα, που το έμαθε ν’ αποστηθίζει και να παπαγαλίζει, κλισέ αποφθέγματα και ακίνδυνες απαντήσεις, στα ζόρικα της ζωής... 

Μυαλό μικροσκοπικό, ανίκανο να τρυπώσει στο απέραντο, φαντασιακό σύμπαν ενός παιδιού... Μυαλό αποσβολωμένο, από τις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής, αποβλακωμένο, από την αγωνία της επιτυχίας... ελαφρύ σαν τσόφλι αυγού... Μυαλό κότας, αντιμέτωπο με εκείνο... ενός τετράχρονου σοφού...

Η ψυχή των πραγμάτων αγόρι μου, είναι ένα κοριτσάκι που ζούσε κάποτε, σ’ ένα μεγάλο σπίτι στο δάσος, με πολλά πολλά παιχνίδια...  Μια μέρα, το σπίτι στο δάσος πήρε φωτιά και όλα της τα παιχνίδια, έγιναν στάχτη. 

Οι γονείς της δεν είχαν λεφτά, να της πάρουν άλλα...

Η ψυχή των πραγμάτων στην αρχή ήταν πολύ λυπημένη, αλλά με τον καιρό άρχισε να ανακαλύπτει την χαρά αλλού.

Δίπλα στα λουλούδια που τα έβλεπε να μεγαλώνουν, απέναντι από την θάλασσα που την κοιτούσε ν’ αλλάζει χρώματα, μέσα στις φωλιές των πουλιών που την νανούριζαν κάθε βράδυ. 

Με τον καιρό, στην ψυχή των πραγμάτων δεν άρεσαν πια τα παιχνίδια, αλλά η ζωή... οι βόλτες, τα παγωτά, το νερό, τ’ αστέρια, ο ήλιος, το φεγγάρι, τα φιλιά, οι αγκαλιές... 

Δεν την ένοιαζαν πλέον τα πράγματα, γιατί ήξερε, πως κάποια μέρα, μπορεί να καούν, να χαλάσουν, να σπάσουν, να χαθούν... 

Έτσι, η ψυχή των πραγμάτων κατάλαβε, ότι όσα κάποτε την έκαναν χαρούμενη, στην πραγματικότητα... την κρατούσαν φυλακισμένη, μέσα σε μια ψεύτικη ευτυχία... και πέταξε, πάνω από αυτά...

Τώρα πια, ήταν πραγματικά ελεύθερη…

«Εσύ είσαι ελεύθερη, μαμά;», «Μόνο όταν είμαι δίπλα σου, μικρέ μου πρίγκιπα... Μόνο τότε…»

www.talcmag.gr