Επιστολή Από Το Εγγύς Μέλλον…

09:30 - 07/11/2012

Επιστολή Από Το Εγγύς Μέλλον…

Μάλλον για να διαβάζεις αυτή την Πληροφορία, βρίσκεσαι ακριβώς στην στιγμή, που το συμβόλαιο ανακωχής χιλιάδων ετών με τους Κρόνιους, έχει λήξει!

Για να συμβαίνει αυτό, σημαίνει ότι ο ΚΛΩΝΟΣ ανέλαβε εξουσία!

Το σενάριο που θα κινηθεί, η επόμενη μικρή κλίμακα χρόνου σου, είναι πλέον συγκεκριμένο!

Δεν μπορεί πια να αλλάξει, παρ' όλες όσες προσπάθειες, έκανες εσύ και οι συνάνθρωποι σου!

Οι οργανικές πύλες είναι πλέον σε ετοιμότητα, δημιουργούν από ΣΗΜΕΡΑ ένα στρατό, που δεν φαντάζεσαι! Ο ΚΛΩΝΟΣ θα τους προμηθεύσει τα πάντα... όπλα, οργάνωση, όραμα!

Έχεις στα χέρια σου κάποια όπλα και εσύ, άλλα θα πρέπει να βρεις σε βάθος την λειτουργιά τους!

Ο στόχος του ΚΛΩΝΟΥ, είναι να δημιουργήσει την απαιτούμενη ενέργεια, ώστε ο Φύλακας της Πύλης, να δεχθεί το σπάσιμο της επόμενης σφραγίδας! 

Ο Φύλακας ήδη ετοιμάζεται... ψυχικά, σωματικά, πνευματικά, για να δώσει την τελευταία μάχη! 

 Είναι σίγουρο, ότι ο ΚΛΩΝΟΣ θα επιλέξει την Παγκόσμια Σύρραξη, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να χειριστεί τον όγκο ενέργειας, που χρειάζεται για να φτάσει στην Πύλη!

Χρειάζεται τον Απόλυτο Τρόμο, Για να Περάσει στο Πεδίο! 

Αν με ακούς ακόμα, πέρασε σε μια νέα αντίληψη της πραγματικότητάς σου σήμερα! Είναι ο Καλύτερος Τρόπος να Προετοιμαστείς!

Ξέχνα, ότι είχε να κάνει με την κοινωνική δομή,  ξέχνα τα πάντα, από τους ανθρώπινους νόμους και προετοιμάσου ψυχικά και σωματικά, ώστε να καθυστερήσεις την είσοδο στην Πύλη! 

Μάθε να αναγνωρίζεις τους άψυχους, μάθε να τους απομακρύνεις - από την επιβολή της θέλησης τους - στο Ενεργειακό Σου Πεδίο! 

Μάθε να νικάς τα συναισθήματα σου και τις επιθέσεις, στην συναισθηματική σου γραμμή, εμπόδισε τον φόβο να φωλιάσει μέσα στο DNA σου!

Να Θυμάσαι... Μέχρι Ώρας Η Πύλη Δεν Έχει Πέσει Ποτέ!
Μέχρι Ώρας, Είμαστε Ανίκητοι Κι Έτσι Θα Παραμείνουμε! 

Μην αφήσεις τις μικρές στιγμές να σε επηρεάσουν, για την έκβαση όλου του αγώνα μέσα στον χρόνο!

Θα υπάρξουν άσχημες στιγμές , θα υπάρξουν “εικόνες” βαρβαρότητας!

Μην Επιτρέψεις Ποτέ Στην Ψυχή Σου Να Νιώσει, Ότι Το Ανθρώπινο Γένος Δεν Έχει Αξία!

Δεν είναι άνθρωποι αυτοί, που θα τα κάνουν αυτά... δεν έχουν ψυχή!!

Είσαι Πολεμιστής με Φως Ψυχής, γιατί Ανήκεις στο Ανθρώπινο Είδος!!!

Είσαι Έλληνας και Έχεις Μέσα Σου Την Αρχική Φωτιά!!!

Οι άλλοι δεν την έχουν... είναι υβρίδια!! 

Προστάτεψε την Γαία, τα είδη της και το Γένος σου!

Η Πύλη Δεν θα Πέσει Ποτέ, γιατί Εσύ Στάλθηκες Εκεί να την Προστατεύεις!!! 

Φρόντισε, να αναγνωρίσεις τον Φύλακα της Πύλης και να του προσφέρεις την προστασία και την δύναμη σου!!

Ήδη είμαστε μπροστά και σε περιμένουμε... αυτό το μονοπάτι όμως, πρέπει να το περπατήσεις μόνος σου. . . 

Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ ! ! !

katohika.gr

Δίνοντας Εντολές στο Ακάς . . .

Αγαπητό, πανέμορφο Ακάς, που αντιπροσωπεύεις εμένα και την ψυχή μου, σε τόσες πολλές εκφράσεις (ζωές), στη νέα αυτή ενέργεια, εγώ έχω τον έλεγχο.

Αγαπητό Ακάς, που είσαι η ουσία μου και αντιπροσωπεύεις τις εκφράσεις, χιλιάδων ζωών μου στον Πλανήτη, κοίτα την ενέργεια του σήμερα, επειδή εγώ είμαι υπεύθυνος. 

Αγαπητό Ακάς, όμορφο όπως είσαι, επειδή είσαι εγώ και αντιπροσωπεύεις την μία ψυχή, που έχω υπάρξει για χιλιάδες ζωές πάνω στην Γη, γνώριζε το εξής: 

Συμβαίνει Αλλαγή και θα την Υπαγορεύσω, Επειδή Εγώ Έχω τον Έλεγχο!

Στο κάτω-κάτω, εγώ είμαι υπεύθυνος για την δική μου ζωή, και για πρώτη φορά, θέλω να ακούσεις καλά... 

Προστάζω την Αγαθοεργία στην Ενθύμηση! 

Προστάζω το Ακάς, αυτό ν’ αρχίσει να αλλάζει, όσες αναμνήσεις προβάλλονται, της μίας ζωής μετά την άλλη... Με αυτό, βάζω περιορισμό στο δράμα... 

Δεν του επιτρέπεται να εισβάλλει, στο Φως της Ζωής Μου!

Βάζω περιορισμό, σε όλα τα αρνητικά πράγματα, σε όλο τον θυμό, την προδοσία και την φρίκη... Ω! μπορεί αυτά να υπάρχουν, αλλά τώρα θα πάνε στο σκοτάδι και θα παραμείνουν εκεί. 

Προστάζω την αρνητικότητα που είναι στο Ακάς μου: 

΄΄Τράβα στο πίσω κάθισμα, επειδή εγώ οδηγώ σήμερα! Δεν υπάρχει πλέον κανένας λόγος να εμφανίζεσαι, καθότι βλέπεις, εγώ έχω τον έλεγχο όλου αυτού... Εγώ που μιλάω!΄΄

Αγαπητό Ακάς, πανέμορφο και αγαθοεργό, εσύ είσαι εγώ κι εγώ είμαι εσύ... Όλη η ομορφιά, η χαρά και η σοφία, που προέκυψε στις χιλιάδες ζωές μου, η ωριμότητα της ψυχής μου, ας αρχίσει να παρουσιάζεται με τρόπους, που θα με εκπλήξουν με την αγαθοεργία τους... 

Στα καλά πράγματα, στα αγαθοεργά πράγματα, στις θετικές προσδοκίες, ας είναι το Ακασικό μου Αρχείο, το καλύτερο πράγμα που μου συνέβη ποτέ! Και η ζωή μου, ας αντικατοπτρίζει αυτή την μέρα και αυτή την απόφαση... Εγώ έχω τον έλεγχο!

Αγαπητό Κυτταρικό Πλάσμα Που Είμαι. 

Όλα τα πράγματα που προέκυψαν στην ζωή μου, από την γέννηση μέχρι αυτή την στιγμή, ας είναι υπό διορία... Η μνήμη στον εγκέφαλό μου και οι συνάψεις που την κρατάνε, ας είναι υπό διορία... Να πάψουν και να φύγουν, όσα πράγματα είναι κατώτερα του Μεγαλείου Μου, ως Πλάσμα του Θεού, σε αυτόν τον Πλανήτη. 

Δεν σου επιτρέπεται να συνεχίσεις, να παίζεις τις «κασέτες», οι οποίες είναι οι εξής:

"Η προδοσία που βίωσα", η στενοχώρια, τα άσχημα συναισθήματα, ο θυμός, η ανθρώπινη φύση χαμηλής ενέργειας, ο βόμβος ο ίδιος... Να πάψουν και να φύγουν.''

Είμαι υπεύθυνος για την μνήμη μου, και κάθε κύτταρο συνηχεί, με τον Ανώτερο Εαυτό μου... Είμαι μέρος αυτού, μ’ έναν τρόπο που δεν γνώριζα ποτέ πριν... Είμαι υπεύθυνος για όλα τα πράγματα, που είμαι εγώ. 

Το προστάζω αυτό, ώστε φεύγοντας από εδώ, να μην πρέπει να κουβαλάω, τα αρνητικά αυτά πράγματα του παρελθόντος μου - τα οποία προέκυψαν -  από την παρούσα γέννησή μου στον Πλανήτη.

Αγαπητή κυτταρική δομή, είμαι επικεφαλής... Το αφεντικό μιλάει. 

Άκου καλά: Σε προστάζω να βλέπεις την ομορφιά και την αγαθοεργία και τον Θεό, μέσα σε κάθε κύτταρο στο σώμα μου. Σε προστάζω, να είσαι πιο ανθεκτική στην ασθένεια, απ’ όσο ποτέ πριν... 

Βλέπεις, η ασθένεια δεν μπορεί να προσκολληθεί στο Φως και βαστώ περισσότερο Φως από ποτέ πριν. 

Προστάζω αυτό μέσα μου, το οποίο είναι ακατάλληλο, να φύγει, να αλλάξει... Η χημεία του σώματός μου, ας φανεί στις επόμενες μέρες, ώστε να ξέρω ότι αυτό είναι αληθινό... Αναλαμβάνω τον έλεγχο πραγμάτων, που ποτέ δε μου είπαν, ότι μπορώ να ελέγχω!


Κρύων - Δίνοντας Εντολές στο Ακάς . . . . . . (4 Μαρτίου 2018)

Αισθητός Κόσμος: Η «Μορφή» της Παγκόσμιας Συνειδητότητας...

Έχω ξαναγράψει σχετικά με την Συνειδητότητα. Λίγα λόγια σχετικά με το πως δημιουργείται και πως λειτουργεί. Ο αναγνώστης θα έχει αρχίσει να κατανοεί πια, ότι η Συνειδητότητα είναι ο ίδιος ο «αισθητός κόσμος», όλη αυτή η πραγματικότητα που υπάρχει γύρω μας. 

Αρκετοί όμως, οι οποίοι έτυχε να αγνοούν ακόμη την νέες ανακαλύψεις της επιστήμης, σχετικά με την κβαντική προσέγγιση του κόσμου, φυσικό είναι να τους είναι δύσκολο, να μπουν γρήγορα στην καινούργια αυτή αντίληψη.

Φυσικό είναι να συγχέουν, τον φυσικό κόσμο που μέχρι σήμερα γνώριζαν, με ολόκληρη την έννοια της Δημιουργίας. Να θεωρούν ότι όλο αυτό που βλέπουν, ακούν, ή γενικά αισθάνονται σαν σύμπαν ή κόσμο, αυτό είναι και όλη η Δημιουργία. 

Διότι τους είναι εξαιρετικά δύσκολο, να βγουν από την εικόνα του ορατού κόσμου, με την οποία εκπαιδεύτηκαν όλους αυτούς τους αιώνες, ώστε να μπορέσουν να την αντικαταστήσουν με την καινούργια.

Κι αυτή την δυσκολία τους, εκμεταλλεύονται όλα αυτά τα χρόνια οι Αδελφότητες, οι οποίες, έβαλαν μέσα στην Πληροφορία της Συνειδητότητας, έννοιες μεγαλύτερες και διαφορετικότερες, τις οποίες όμως δανείσθηκαν από τον απύθμενο συναισθηματικό κόσμο των ανθρώπων. Δημιούργησαν μια ξύλινη γλώσσα, από εντυπωσιακές λέξεις που αντανακλούσαν πάνω, στο συναίσθημα της ανθρωπότητας και την οδήγησαν σε ένα μεγάλο τίποτε... Έτσι που σήμερα, σχεδόν όλοι να αγνοούν, κάποια σωστή προσέγγιση της έννοιας Συνειδητότητα.

Για να αρχίσουμε, να κατανοούμε την πραγματική έννοια της Συνειδητότητας, αυτής της Συνειδητότητας, που αναφέρουν όλες οι Πνευματικές Σχολές και τα κείμενα σοφίας και αυτοβελτίωσης και αυτής της συνειδητότητας, που θα απασχολήσει την ανθρωπότητα, τους επόμενους είκοσι περίπου αιώνες, θα πρέπει να κάνουμε έναν μεγάλο διαχωρισμό... Να διαχωρίσουμε, το Θεϊκό Σχέδιο από την Συνειδητότητα, διότι, μονάχα το πρώτο ανήκει σε ολόκληρη τη Δημιουργία, ενώ ολόκληρη η δεύτερη, ανήκει στο τμήμα εκείνο της Δημιουργίας, που έχει να κάνει με τον Αισθητό Κόσμο.

Που είναι η παγίδα όμως; Σε ποιο σημείο, θα πρέπει ο αναγνώστης να δώσει μεγαλύτερη σημασία, για να μπορέσει να καταλάβει, τι είναι αυτό που του κρύβουν και για ποιο λόγο; 

Η παγίδα είναι, στο ότι ο αισθητός κόσμος περιέχει τμήματα αόρατα. Και τα τμήματα αυτά, ανήκουν επίσης στην συνειδητότητα. 

Ο αναγνώστης δηλαδή θα πρέπει, - πριν ξεκινήσουμε - να γνωρίζει, ότι η Συνειδητότητα (άρα και ο αισθητός κόσμος) αποτελείται από Τρία Επίπεδα ή Πέντε κύριες Διαστάσεις... Τα δύο επίπεδα από αυτά (ή οι δύο διαστάσεις, πέμπτη και τέταρτη) είναι αόρατα, άϋλα, ενεργειακά ή πνευματικά και το τρίτο επίπεδο (του δικού μας τρισδιάστατου κόσμου) είναι ορατό και πλήρως αισθητό, διαμορφώνοντας την γνωστή μας πραγματικότητα, για τον αισθητό κόσμο. 

Αυτό σημαίνει ότι, μπορείς να μιλάς για το αόρατο, πνευματικό ή ενεργειακό μέρος του κόσμου μας, και οι περισσότεροι να θεωρούν κάτι εντελώς διαφορετικό, από αυτό που λες εσύ... Μπορείς να μιλάς για έναν πνευματικό κόσμο, χωρίς να εξηγείς δηλαδή ποιο μέρος του πνευματικού, άρα και άϋλου κόσμου εννοείς. 

Μπορείς να μιλάς, για την οργάνωση του Αισθητού Κόσμου και της Συνειδητότητας, και οι περισσότεροι να θεωρούν, ότι εσύ μιλάς, για κάτι εντελώς διαφορετικό... Μπορεί δηλαδή, μέρος τους αισθητού κόσμου - από διαστρεβλωμένη περιγραφή του - να το εκλάβει ο κάθε αναγνώστης σαν υπερβατικό, ενώ στην ουσία είναι απλά, το αόρατο μέρος του δικού μας αισθητού κόσμου.

Διότι η Συνειδητότητα, εισέρχεται στον Αισθητό (Ορατό) Κόσμο της δικής μας πραγματικότητας, ξεκινώντας από την Πέμπτη Διάσταση ή αλλιώς «Χαοτικό» Πεδίο. Ένα Πεδίο καθαρά Ενεργειακό, όπου εκεί ξεκινούν τα Πάντα, που έχουν σχέση με αυτά που βλέπουμε και αισθανόμαστε εμείς εδώ, για το οποίο όμως εμείς, έχουμε πλήρη άγνοια, μιας και αδυνατούμε να το μετρήσουμε και να το αντιληφθούμε (ακόμη). 

Κάθε ιδέα, κάθε σκέψη, κάθε πιθανό σενάριο, κάθε κατάσταση, τα πάντα... από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο ή το πιο άσχημο, μέχρι το πιο όμορφο, ξεκινούν εκεί. Τα πάντα βρίσκονται, σε μια χαοτική (με την επιστημονική έννοια) κατάσταση, ενεργειακά, σε αυτό ακριβώς το επίπεδο, για να περάσουν με Κβαντικό τρόπο - κάποια από αυτά - στο επόμενο στάδιο της Τέταρτης Διάστασης ή αλλιώς Πεδίο Επιλογής ή Εστίασης...

Στο δεύτερο πεδίο αυτό της «Επιλογής» εισέρχονται οι σκέψεις, ιδέες, καταστάσεις ή οτιδήποτε άλλο, στο οποίο θα εστιάσεις το νου σου ή αλλιώς, θα επιλέξεις τελικά να πάρει μορφή... Το Πεδίο αυτό της Συνειδητότητας της Τέταρτης Διάστασης, είναι επίσης Ενεργειακό, Άυλο ή Πνευματικό και εμείς μπορούμε να αντιληφθούμε, μόνο ένα μέρος του κάθε φορά (αυτό που ξεχωρίζει από το σύνολο και μας εμφανίζεται), το οποίο μέρος του εμείς, ονομάζουμε χρόνο... Αυτό το μοναδικό κάθε φορά σημείο, είναι το σημείο του «Τώρα» (κάθε χρονική στιγμή που για εμάς, έχει την έννοια του «Τώρα»), όπου «κατακρημνίζεται» Κβαντικά, στην μορφή κάθε κατάστασης, ιδέας ή σκέψης, ώστε να πάρει μορφή στον δικό μας πια Αισθητό ή Ορατό Κόσμο των Τριών Διαστάσεων που γνωρίζουμε.

Το τρίτο «αισθητό» πεδίο, αυτό όπως κατάλαβε ο αναγνώστης, είναι το τελικό στάδιο της συνειδητότητας, στο οποίο δίνει μορφή και υλοποιεί τα πάντα... Το πεδίο αυτό είναι υλικό, μπορεί να γίνει αισθητό μέσω των αισθήσεών μας και να μετρηθεί, με τα όργανα του σώματός μας ή τα εργαλεία που έχουμε κατασκευάσει.

Τα ξαναγράφω μια γρήγορη φορά, για να αρχίσει ο αναγνώστης να κατανοεί, τι είναι αυτό που έγραψα... 

Η Συνειδητότητα γεννιέται στο Χαοτικό Πεδίο (Πέμπτη Διάσταση), κατακρημνίζεται στο Πεδίο Επιλογής ή Εστίασης (Τέταρτη Διάσταση) και εισέρχεται από ένα ειδικό σημείο κάθε φορά (το «Τώρα») στο Αισθητό Πεδίο (των Τριών Διαστάσεων) όπου παίρνει Μορφή, μπορεί να γίνει Αισθητή και να μετρηθεί από τους ανθρώπους. 

Καταλαβαίνει ο αναγνώστης τώρα, πως Δημιουργεί η Συνειδητότητα τον Αισθητό Κόσμο (αυτόν που μάθαμε να λέμε φυσικό κόσμο); 

Μπορεί να αρχίσει να αντιλαμβάνεται, πώς ο Νους (ο κάθε Νους και όχι απλά το μυαλό σαν όργανο) και οι σκέψεις μας, επιδρούν πάνω στην Συνειδητότητα, ξεκινώντας από την Πέμπτη Διάσταση; 

Ο κάθε Νους, κάθε στιγμή, όχι μόνο σήμερα, όχι μόνο οι «εκλεκτοί» που μπορούν... αλλά όλοι!

Πάντα έτσι ήταν... Μπορεί να το καταλάβει αυτό, ο κάθε αναγνώστης;

Η μοναδική διαφορά με την εποχή μας, είναι ότι σήμερα, τώρα, οι περισσότεροι από μας, μπορούν να το αντιληφθούν σε μεγαλύτερη λεπτομέρειά του. 

Αρχίζει τώρα ο αναγνώστης να κατανοεί, το μέγεθος της παγίδας; 

Η Πέμπτη Διάσταση Δεν Άνοιξε Τώρα Για Την Ανθρωπότητα... 

Πάντα Ήταν Ανοικτή και Λειτουργούσε, όπως και η Συνειδητότητα, που Δημιουργούσε τον Κόσμο. 

Ήταν πάντα εκεί, διότι είναι αδύνατον να γίνει διαφορετικά... Κι όμως, ακόμη το κρύβουν. Ακόμη και τώρα, που γράφονται τούτες οι γραμμές από λέξεις, διαστρεβλωμένες πληροφορίες, διακινούνται προς όλους και σας παραπληροφορούν. 

Μπορεί να αρχίσει να το κατανοεί αυτό ο αναγνώστης; 

Στις επόμενες γραμμές, ο κάθε αναγνώστης θα αντιληφθεί, ότι όλο αυτό το παραμύθι περί Πεμπτοδιάστατου Πλανήτη ή Ανθρώπου, και περί του «ανοίγματος» αυτού σε κάποιους, ήταν στην πιο απλή του εξήγηση, μια πελώρια ανοησία... 

Το να λες δηλαδή, ότι ο πλανήτης θα γίνει Πεμπτοδιάστατος ξαφνικά... είναι το ίδιο σαν να λες, ότι επειδή δεν έβλεπες την πλάτη σου, αυτή δεν υπήρχε... αλλά θα δημιουργηθεί τώρα με τον καθρέφτη που σου δίνω, με τον οποίο μπορείς να κοιτάξεις πίσω από το κεφάλι σου.

Πως Δημιουργείται όμως η Συνειδητότητα, πως Λειτουργεί και πως την Αντιλαμβανόμαστε εμείς;;; 

Θα το γράψω συμπυκνωμένο και μετά θα το αναλύσω. 

Οι Συνειδήσεις μας Δημιουργούνται από τις Σκέψεις, τις Εμπειρίες και τις Πεποιθήσεις μας... 

Οι συνειδήσεις αυτές, αρχίζουν και δημιουργούν μια συνήθεια σε μας, και άρα, μέσω αυτής επαναλαμβάνονται... Η επανάληψη της συνείδησης σε σταθερούς κύκλους, δημιουργεί την Συνειδητότητα. 

Ο Αισθητός Κόσμος Είναι Η Απεικόνιση Της Συνειδητότητας, Μέσα Από τις Αισθήσεις Μας... Οι αισθήσεις μας είναι το τελικό εργαλείο, που μας μεταφέρουν το ήδη «διαστρεβλωμένο» μήνυμα... Οι αισθήσεις είναι (θα μπορούσαμε να πούμε) σαν το Λειτουργικό Σύστημα της «Οθόνης» του υπολογιστή μας... Του εργαλείου ή οργάνου, μέσα από το οποίο αντιλαμβανόμαστε (αισθανόμαστε) τελικά, τον κόσμο γύρω μας.

Για την λειτουργία της ψυχής μας, πάνω στον αισθητό κόσμο έχω ξαναγράψει, όμως εδώ θα πρέπει να επαναλάβω, μερικά πράγματα πάλι, για να συνδέσουμε την Πληροφορία... Θα πρέπει να φωτίσουμε και τα άλλα κομμάτια, ώστε να αρχίσουμε να δημιουργούμε, μεγαλύτερο μέρος της εικόνας.

Η Ψυχή λοιπόν, εισέρχεται στον κόσμο μας, ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο με την Συνειδητότητα... Εισέρχεται στον Αισθητό Κόσμο μαζί με την Συνειδητότητα... Μαζί, με Ολόκληρο το Ενεργειακό Κύμα της Υλοποίησης. 

Ο χώρος της αρχικής προσφοράς σώματος, γίνεται στην Πέμπτη Διάσταση ή αλλιώς Χαοτικό Πεδίο, όπου εκεί υπάρχουν όλα τα σώματα, που ετοιμάζονται να υλοποιηθούν στον κόσμο μας. Σε αυτό το επίπεδο, της γίνονται γνωστά (στην ουσία τα πληροφορείται μόνη της, μέσω αλληλεπίδρασης με τα πάντα). 

Ο ενεργειακός θόρυβος της Συνειδητότητας, σε αυτό το Επίπεδο (όπως και στο επόμενο) είναι ελάχιστος και η Ψυχή φέρει ακόμη, ολόκληρη την Πληροφορία της Πηγής... Αυτός είναι και ο λόγος που οι Αδελφότητες, χρειάζονται την Ψυχή σε αυτό το Επίπεδο. (Ο ενεργειακός θόρυβος, που μειώνει προσωρινά την Κοσμική Μνήμη, από την Ψυχή, γίνεται μέγιστος στο σημείο, όπου η Συνειδητότητα εισέρχεται στον Αισθητό Κόσμο και παίρνει Μορφή). 

Σε αυτό το Επίπεδο (το Χαοτικό), η Ψυχή Πληροφορείται για το Ενεργειακό Δυναμικό κάθε ζωής (σώματος), ένα από τα οποία θα είναι και δικό της... Η Πληροφορία είναι όμως συνολική για όλους. Γνωρίζει δηλαδή σε αυτό το Επίπεδο, όλους όσοι ετοιμάζονται να εισέλθουν στον Αισθητό Κόσμο, με τους οποίους θα Φορτιστεί Ενεργειακά, ώστε να αλληλεπιδράσει... Αυτό δηλαδή που οι Αδελφότητες, ονομάζουν «Συμβόλαιο Ζωής», με όλους τους άλλους, που θα συναντήσεις στην ζωή σου γίνεται εκεί... 

Αυτό να το σημειώσει ιδιαίτερα ο αναγνώστης, γιατί αποτελεί Σημείο Κλειδί... Διότι στο Επίπεδο αυτό, η Ψυχή λαμβάνει την απόφαση, να ακολουθήσει ένα δύσκολο ή ένα εύκολο δρόμο, το οποίο μετά θα πρέπει να ακολουθήσει.

Αφήνω για λίγο την ψυχή, για να περιγράψω την υπόλοιπη λειτουργία της συνειδητότητας, και θα επιστρέψω πάλι σε λίγο. 

Στο Επίπεδο αυτό λοιπόν, όπως έγραψα βρίσκονται τα Πάντα σε Χαοτική Μορφή... Τα Πάντα που έχουν σχέση με την Υλοποίηση του Αισθητού Κόσμου... Τα αρχικά του σχέδια. Όλα τα σενάρια δηλαδή, ξεκινούν από εδώ. 

Ας πάρουμε, ένα πρόχειρο σενάριο σαν παράδειγμα... 

Κάποια κοπέλα, φτάνει σε μια χρονική περίοδο της ζωής της και αρχίζει να σκέφτεται να δημιουργήσει οικογένεια. Από το πρώτο δευτερόλεπτο, που θα κάνει την σκέψη αυτή, αρχίζουν σε αυτό το επίπεδο και σχηματίζεται ένα ενεργειακό πεδίο, όπου εκεί ανοίγουν όλα τα χαρακτηριστικά της (αρχεία), με τα οποία μπορεί να δημιουργήσει κάτι τέτοιο και όλες οι σχετικές πληροφορίες, που μπορούν να συμμετέχουν στο γεγονός... 

Φαντασθείτε το, σαν τον σκληρό δίσκο ενός γιγαντιαίου ηλεκτρονικού υπολογιστή, ο οποίος, ξεκινά να κάνει έναν πολύ μεγάλο και δύσκολο υπολογισμό, που του έχουμε ζητήσει να κάνει, μετρώντας, αναλύοντας, συγκρίνοντας και αξιολογώντας, κάθε δυνατή λύση και πιθανότητα. 

Μπορεί να φανταστεί ο αναγνώστης το Πεδίο Αυτό, Όπου Εκεί Συμβαίνουν τα Πάντα, που αφορούν το Αισθητό Σύμπαν; 

Ο υπολογιστής αυτός, κάνει αυτές και άλλες τόσες εργασίες, όχι μόνο για την κοπέλα, που απλώς σκέφτηκε να κάνει οικογένεια... Αλλά για τα Πάντα που Συμβαίνουν στο Σύμπαν. 

Μέχρι η κίνηση του παραμικρού ελάχιστου σωματιδίου, ηλεκτρονίου, κβάντα, η έναρξη συμβαίνει εκεί... Κάθε χιλιοστό του δικού μας χρόνου... Ότι σκεφτήκαμε, ότι σκεφτόμαστε, ότι θα σκεφτούμε, αν και δεν το σκεφτήκαμε ακόμη, κάθε σενάριο υπαρκτό ή φανταστικό για τα πάντα... όλα, υπάρχουν εκεί και αλληλεπιδρούν με τα Πάντα. 

Μέχρι την στιγμή, που γίνεται η Κάθε Τελική Επιλογή... Η Επιλογή που θα Αναγκάσει την Πληροφορία - Η Οποία Βρίσκεται στην Συνειδητότητα - να συγκεντρώσει αστραπιαία, όλες τις σχετικές με την επιλογή, πληροφορίες και να τις «κατεβάσει» στο επόμενο επίπεδο... Το Επίπεδο της Επιλογής.

Έχουμε κατέβει επίπεδο τώρα, βρισκόμαστε στο Αόρατο και προχωράμε για τον Ορατό Κόσμο. Το Επίπεδο αυτό της «Επιλογής», βρίσκεται ανάμεσα στους δύο κόσμους... Έχουμε κάνει την επιλογή μας και ετοιμαζόμαστε να της δώσουμε μορφή...

Η Συνειδητότητα δηλαδή… οι Πληροφορίες που βρίσκονται εκεί… το DNA του Αισθητού Κόσμου, αρχίζει και βάζει τα πράγματα σε μια σειρά... Τώρα, τα σχέδια του γάμου έχουν γίνει συγκεκριμένα. Βρέθηκε ο γαμπρός, συζήσανε λίγο ίσως και μαζί, η κοπέλα δηλαδή του προηγούμενου παραδείγματος, πήρε την απόφαση να προχωρήσει μαζί του σε γάμο, έκλεισε ημερομηνία στην εκκλησία ή στο δημαρχείο και κάνει πρόβα νυφικού... 

Στο Επίπεδο αυτό δηλαδή, Ορίζονται και Δημιουργούνται Όλα τα Επιμέρους Σχέδια, Κάθε Έργου που Επιλέγουμε να Δημιουργήσουμε.

Το ίδιο συμβαίνει και με την ψυχή, όπου πλέον στο πεδίο αυτό, έχει επιλέξει το σώμα στο οποίο θα ενσαρκωθεί και ετοιμάζεται να εισέλθει στον κόσμο μας, έχοντας κάνει την επιλογή της... Αυτή η δύναμη της επιλογής, είναι και η μοναδική δύναμη που θα σε ωθήσει τελικά, στο να κάνεις το επόμενο βήμα και να δώσεις μορφή, σε αυτό που σχεδιάζεις.

Στο επίπεδο αυτό, μπαίνουν όλες οι λεπτομέρειες του σχεδίου...

Ενώ, το προηγούμενο στάδιο του Χαοτικού Πεδίου, οι σκέψεις και οι ιδέες είναι συγκεχυμένες, εδώ χρειάζεται να μπουν σε μια τάξη και να ορίσουν το απώτερο προορισμό και σκοπό τους. 

Αν δεν ορίσουμε εμείς, με το νου και τις σκέψεις μας και τα νοητά δυναμικά σχέδιά μας, τότε η Συνειδητότητα θα το προσδιορίσει μόνη της, από τα στοιχεία που είναι ήδη καταγεγραμμένα στα δεδομένα της Αρχεία. Αν δηλαδή για το παράδειγμά μας, η κοπέλα το μόνο που εννοεί σαν γάμο, είναι η κοινωνική τελετή του γάμου, με τις δεξιώσεις και τον κόσμο να την χειροκροτεί ντυμένη νύφη, και σαν μοναδική προσωπική της επιλογή, είναι αυτή ακριβώς η κοινωνική τελετή, τότε αυτό θα γίνει με τις λεπτομέρειες που όρισε αυτή, αλλά από την στιγμή εκείνη και μετά, η Συνειδητότητα, θα συνεχίσει να υλοποιεί μια σχέση σχεδόν χαοτικά. 

Μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης τι λέμε; 

Αυτό συμβαίνει, με όλα τα σχέδια που υλοποιούνται... Αν δεν υπάρχει προσωπική επιλογή, σε κάθε στοιχείο της ζωής μας, με Προσωπική μας Βούληση, τότε η Συνειδητότητα, εξαλείφει το Επίπεδο της Επιλογής (ή το ελαχιστοποιεί) και υλοποιεί την ζωή μας, απ 'ευθείας από το Επίπεδο του Χαοτικού Σταδίου.. Όπου τα Πάντα Μπορούν να Συμβούν... Να μείνει έγκυος, χωρίς να έχει επιλέξει να κάνει γάμο, να γεννήσει παιδί χωρίς να έχει επιλέξει να γίνει μητέρα, να βρει μια εργασία χωρίς να την έχει επιλέξει, βάσει του δυναμικού της... Να ζήσει μια ζωή χαοτικά... 

Κατανοεί τώρα ο αναγνώστης για τι μιλάμε; 

Η Συνειδητότητα Έχει Την Ικανότητα Να Υλοποιεί Ανεξάρτητα, Από Την Δική Σου Βούληση... Την Ίδια την Ζωή Σου... 

Μπορεί να αρχίσει να το κατανοεί αυτό ο αναγνώστης;

Διότι το επόμενο στάδιο, είναι το τελικό στάδιο της «Μορφής», όπου όλα αυτά που μέχρι τώρα ήταν Νοητά, σε μια Καθαρά Ενεργειακή Μορφή, αρχίζουν να εισέρχονται στο δικό μας Πεδίο του «Αισθητού Κόσμου»... 

Δηλαδή, με ένα πάλι πρόχειρο παράδειγμα, στο προηγούμενο στάδιο είχαμε επιλέξει τον προορισμό μας, είχαμε πάρει το εισιτήριο στο χέρι, προχωρήσαμε να μπούμε στο αεροπλάνο, ανεβήκαμε την σκάλα, οι πόρτες έκλεισαν, και το αεροσκάφος αρχίζει να τροχοδρομεί για την απογείωση... Σε όλα αυτά υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο (ο τελικός προορισμός. ταξιδεύοντας αεροπορικώς) και αυτά αποτελούν την επιμέρους διαδικασία υλοποίησης, την οποία Καταγράφουμε Νοητικά στην Συνειδητότητα...

Όσο αρχίζει και αναπτύσσει ταχύτητα και οι ρόδες του βρίσκονται κολλημένες στο έδαφος ακόμη, το σκηνικό μοιάζει με το στάδιο της επιλογής, όπου όλα έχουν σχεδιαστεί, αλλά ακόμη η μορφή παραμένει αόρατη... 

Πως γίνεται αυτό; Πως αδυνατεί να εμφανιστεί και να γίνει αισθητή η μορφή; ...Με την «Κενή» Συνείδησή Μας... 

Διότι, η Συνείδησή μας Αποτελείται από τις Πληροφορίες... Μια Αλληλουχία Πληροφοριών. Και δεν μπορεί να συμβεί κάτι, αν δεν προηγηθεί το προηγούμενο στάδιο της καταγεγραμμένης διαδικασίας. Δεν μπορούμε δηλαδή, από τον έλεγχο διαβατηρίων, να πεταχτούμε αυτόματα στο διάδρομο απογείωσης, διότι δεν υπάρχει (ακόμη) κάποια τέτοια πληροφορία στις συνειδήσεις μας, οι οποίες αφού το έχουν πραγματοποιήσει για έναν ελάχιστο αριθμό φορών, το κατέγραψαν στην Συνειδητότητα, ώστε, ακόμη και εν αγνοία μας, αυτή να το πραγματοποιήσει αυτόματα... Η Συνειδητότητα δηλαδή, περιέχει τις ήδη καταγεγραμμένες σε αυτή Πληροφορίες... Αν εσύ αδυνατείς να της δώσεις νέες, με την δική σου συνείδηση, τότε αυτή υλοποιεί, το σώμα σου σκέτο και ότι υπάρχει ήδη σε αυτή.

Το σημείο αυτό είναι πολύ σημαντικό και ο αναγνώστης, θα πρέπει να το σημειώσει σαν τέτοιο... 

Διότι σε αυτό το σημείο, θα αρχίσει να κάνει συσχετισμούς της πραγματικότητας και της ψευδαίσθησης... Τώρα, αρχίζει να δημιουργεί τις συνάψεις στην μνήμη του, όπου αρχίζει να μπορεί να αντιλαμβάνεται... ό,τι ενώ μπορεί να αναπτύξει ο κάθε ένας, το δικό του κομμάτι συνειδητότητας, με τις δικές του επιλογές, παραμένει συγχρόνως συνδεδεμένος, με όλα και εξαρτάται από την υπάρχουσα Συνειδητότητα, η οποία συνεχίζει δίπλα του να υλοποιεί τον κόσμο...

Μια Συνειδητότητα που Διέπεται από Νόμους, που Κάποιος Δημιούργησε Νοητικά και τώρα Αυτή, τους Αναπαράγει Αυτόματα. 

Θα πρέπει δηλαδή ο αναγνώστης πια, να αρχίσει να αντιλαμβάνεται, ότι ο κάθε ένας από μόνος του, είναι αδύνατον να δημιουργήσει εντελώς ανεξάρτητο κόσμο... Μπορεί να απομονώσει μερικά στοιχεία, αλλά όχι όλα. 

Η Παγκόσμια Συνειδητότητα, λειτουργεί ανεξάρτητα και επιδρά και σε αυτόν συνεχώς. Τι σημαίνει αυτό όμως; Σημαίνει ότι εμείς, μπορούμε να σχεδιάσουμε τις ζωές μας με προσωπική βούληση και να δημιουργήσουμε την δική μας πραγματικότητα, μόνο για αυτά που έχουμε σχεδιάσει και επιλέξει εμείς για τον εαυτό μας.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα... Όταν ένα ζευγάρι, αποφασίζει να κάνει τα δικά του παιδιά, μπορεί ο αναγνώστης να αντιληφθεί τι σημαίνει δικά του; Μέχρι ποιο βάθος, πηγαίνει η προσωπική επιλογή; Το ζευγάρι, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι, να επιλέξει σύντροφο και να αποφασίσει να κάνει έρωτα. Από το σημείο αυτό και μετά, μέχρι πριν μερικά χρόνια, του ήταν αδύνατον να παρέμβει... Σήμερα η επιστήμη, μπορεί να παρέμβει στο στάδιο της σύλληψης του εμβρύου, αλλά μέχρι εκεί. Το πόσα χέρια θα έχει το παιδί, αν θα είναι γίγαντας ή νάνος, αν θα είναι έξυπνος ή προβληματικός, τι χαρίσματα θα έχει και πως θα τα εκδηλώσει και τόσα άλλα, που αποτελούν τα γνωρίσματα ενός ανθρώπου, είναι εντελώς ανεξάρτητα από τους γονείς... Αυτό είναι το έργο της Συνειδητότητας, η οποία έχει καταγεγραμμένες τις Πληροφορίες για να το κάνει... 

Μπορεί να αλλάξει, αλλά αυτή η αλλαγή προϋποθέτει σχεδιασμό από οντότητες, που έχουν δύναμη βούλησης και επιλογής... Δύναμη... Όχι απλά δυνατότητα.

Ακόμη και το τυχαίο, είναι σχεδιασμένο να συμβαίνει, στο Επίπεδο του Χαοτικού Πεδίου. Αυτό το τυχαίο όμως, όπως καταλαβαίνει πια ο αναγνώστης, έχει ξεκινήσει από κάποια σκέψη, κάποιου μέλους της... Κάποια οντότητα, η οποία συμμετέχει στην Συνειδητότητα, παράγει κάποια σκέψη, αυτή εμφανίζεται στο Χαοτικό Πεδίο και αν υπάρξουν και άλλες, να την βοηθήσουν να κατέβει γρήγορα και να γίνει επιλογή... Τότε, θα εμφανιστεί σε μορφή σχετικά σύντομα... Αν δεν υπάρξει κάποιος άλλος, τότε αυτή μπορεί να εμφανιστεί, μπορεί και όχι... 

Κατανοεί ο αναγνώστης τη λειτουργία της συνειδητότητας, μέχρις του σημείου να πάρει μορφή;

Πως θα εμφανιστεί όμως, τελικά η μορφή; Πως θα γίνει ορατή ή αισθητή στον αισθητό ή φυσικό κόσμο, που εμείς θεωρούμε με τις συνειδήσεις μας, ως πραγματικό; 

Μόλις η Συνειδητότητα Αντιληφθεί, Ότι Πράγματι Υπάρχει Επιλογή, Αρχίζει και Κατακρημνίζει Κβαντικά, την Ενεργειακή Πληροφορία στον Αισθητό Κόσμο σε Τμήματα, ώστε να Μπορέσει να Γίνει από Εμάς Αντιληπτός. 

Τα τμήματα αυτά, εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο, κι εμείς τα συνθέτουμε σε μια μόνιμη σειρά, που αυτή αποτελεί την πραγματικότητα που ζούμε. 

Τα τμήματα αυτά εμείς τα ονομάζουμε «Τώρα»... Ο άνθρωπος δηλαδή, αρχίζει να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα σε τμήματα και όχι ολόκληρη. Δεν έχει και νόημα να το αισθανθεί ολόκληρο, διότι αν γίνει αυτό, ο ίδιος θα καταστραφεί. 

Το «Όλον» μπορεί να το αντιληφθεί Νοητικά, αλλά όχι με τις αισθήσεις του, οι οποίες το προφυλάσσουν, από την ενεργειακή φόρτιση και καταστροφή σαν οντότητα. Έτσι υλοποιείται και ο ίδιος, άσχετα αν το κατανοεί ή όχι. Διότι, το σώμα του ακολουθεί και αυτό, το Νόμο της Συνειδητότητας, να υλοποιεί τον αισθητό κόσμο σε τμήματα, από «Τώρα»...

Ο άνθρωπος τα τμήματα αυτά που έχει ήδη βιώσει, τα ονομάζει «χρόνο παρελθόντα» και τα αντιλαμβάνεται σαν πριν, χτες, πέρσι κ.ο.κ. δίνοντας σε κάθε ομάδα χρονικών «Τώρα», μια ονομασία που να μπορεί να μετρήσει... Τα δε τμήματα, που περιμένει να εμφανιστούν και να υλοποιηθούν, τα ονομάζει μετά, αύριο, του χρόνου κ.ο.κ. δημιουργώντας έτσι, ολόκληρο το φάσμα του γραμμικού χρόνου που αντιλαμβάνεται.

Καταλαβαίνει τώρα ο αναγνώστης αυτό που γράφουμε; 

Ολόκληρος ο κόσμος δημιουργείται και χάνεται αστραπιαία, και στην θέση του δημιουργείται καινούργιος, ο οποίος και πάλι χάνεται, συνεχίζοντας αυτή την αλληλουχία εμφανίσεων. 

Πως όμως εμείς αδυνατούμε να το δούμε και να το αισθανθούμε έτσι; Πως εμείς τα βλέπουμε και τα αισθανόμαστε όλα σαν μόνιμα; 

Διότι, αυτή η Αλλαγή της Ροής της Πραγματικότητας, της εμφάνισης και της εξαφάνισής της δηλαδή, συμβαίνει τόσο γρήγορα και αστραπιαία, που αδυνατούν οι αισθήσεις να το αντιληφθούν και να το μετρήσουν. 

Η εμφάνιση και η επανεμφάνιση της επόμενης στιγμής, γίνεται τόσο γρήγορα, που εμείς απλά δεν προλαβαίνουμε να αντιληφθούμε το κενό... Πως; Διότι στο κενό, απουσιάζουμε κι εμείς… Η παρουσία μας εδώ, είναι μια συνεχής ροή εμφανίσεων του ενεργειακού μας πεδίου. 

Έχετε δει το κύμα της γραφικής παράστασης μιας συχνότητας; Όταν η καμπύλη είναι πάνω από την οριζόντια γραμμή του επιπέδου, ο κόσμος εμφανίζεται, κι όταν κατεβαίνει κάτω από τη γραμμή, ο κόσμος εξαφανίζεται. Κι αυτή η συχνότητα του ενεργειακού μας πεδίου, είναι όμοια για όλα τα στερεά, όμοια για όλα τα υγρά, όμοια για όλα τα αέρια και όμοια για όλα τα ενεργειακά στοιχεία.

Τώρα πια ο αναγνώστης, έχει αρχίσει και αντιλαμβάνεται περισσότερο, για τι πράγμα μιλάμε.,, Αρχίζει να κατανοεί την φύση και την λειτουργία της Συνειδητότητας καλύτερα. 

Όσο γράφω αναρτήσεις και μπαίνουμε σε μεγαλύτερες λεπτομέρειες, η μεγαλύτερη εικόνα, θα αρχίσει να εμφανίζεται... Θα αρχίσει ο αναγνώστης, χωρίς δικές μου υποσημειώσεις, να αντιλαμβάνεται το παιχνίδι που παίζουν, τόσα χρόνια οι Αδελφότητες με το Νου του... Θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται την άγνοια ή την πρόθεση συγκάλυψης, των όσων συζητάμε, από αυτούς που θέλουν να παρουσιάζονται σαν ''δάσκαλοι''. 

Όσο περνάει ο χρόνος και ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται, μεγαλύτερο κομμάτι από την αλήθεια, τόσο θα χρειάζεται και λιγότερη παρέμβαση από μένα, για να το καταγράψει στην συνείδησή του. 

Κι όσο περνά ο καιρός και περισσότεροι αναγνώστες, αντιλαμβάνονται τον κόσμο καλύτερα και τον καταγράφουν στις συνειδήσεις τους, τόσο η Συνειδητότητα, θα αρχίσει να καταγράφει την αλλαγή. 

Αγρυπνούμε, διότι η πορεία αυτή μόλις τώρα άρχισε... 

Μια πορεία μέσα στην Συνειδητότητα και τον τρόπο που μας δίνει Μορφή... Μια πορεία Αέναη, Άχρονη και Διαρκής... που χρειάζεται, την Προσωπική, διαφορετική Επιλογή του κάθε ένα μας, με Βούληση που να Ανταποκρίνεται στο προσωπικό του, καθαρά δικό του, Επίπεδο Επίγνωσης...

Αλκιρέας

(Συνεχίζεται…)

Πρόσεξε Πως Ξοδεύεις Την Ζωή Σου...

Πρέπει να Γνωρίζεις ότι η Αληθινή Ζωή... Είναι Πέρα Από τον Κόσμο, την Εξέλιξη, τον Χρόνο... Αυτός που Φτάνει στην Φώτιση, Διαλύεται Μέσα στο Άγνωστο, όπως η Σταγόνα Διαλύεται μέσα στον Ωκεανό.

Ο Λόγος του κι η Συμπεριφορά του, Ενόσω Ζει ακόμα στη Γη, Μοιάζουν Κενά κι Αδιάφορα... Αλλά Μεταδίδουν Ζωή! 

Όσοι είναι στην Οδό, είναι ακόμα σε Άγνοια. Και στην Άγνοια, δεν υπάρχουν Υψηλές ή Κατώτερες Θέσεις, ούτε Περισσότερη ή Λιγότερη Εμπειρία... Έτσι Όλοι στην Οδό, είναι Συνοδοιπόροι. 

Δεν Υπάρχουν Δάσκαλοι, Ηγέτες, Μαθητές... Μονάχα Αδελφοί!

Αν κάποιος σου προσφέρει κάτι, ένωσε τα χέρια σου σε σημείο χαιρετισμού.

Αν κάποιος σε βλάψει, ένωσε τα χέρια σου σε σημείο χαιρετισμού.

Μάθε μόνο να Ξεχωρίζεις τους Γνήσιους Ανθρώπους, που δεν έχουν Εγώ... από αυτούς που έχουν Γνώση κι Εμπειρία, και γίνονται Καθοδηγητές των Ανθρώπων... Αλλά Ποτέ Μην Υιοθετείς, τις Φαντασιώσεις των Ανθρώπων. 

Πρόσεξε! Είναι κρίμα, να σε ξεγελάσουν...

Η Αλήθεια, Βρίσκεται Μέσα μας, Στην Αληθινή Φύση Μας... Μέσα Στον Καθένα!

Για αυτό, ό,τι σε προσανατολίζει προς τα Έσω, είναι βοήθεια στην Οδό σαν την πηγή, που βρίσκει ο διψασμένος οδοιπόρος και ξεδιψάει...

Ό,τι όμως σε παρασύρει έξω, σε σκέψεις και σε θολά συναισθήματα κι εξωτερικές, ανώφελες δραστηριότητες είναι εμπόδιο... σαν την πηγή που έχει στερέψει κι απογοητεύει τον διψασμένο οδοιπόρο, όταν φτάνει εκεί για να ξεδιψάσει...

Πρόσεξε Λοιπόν Πως Ξοδεύεις Την Ζωή Σου... 

Είναι Πολύτιμη Για να την Σκορπάς, στους Ανέμους της Φαντασίας... Θα Είναι Δύσκολο Μετά Να Την Ξαναμαζέψεις.

Πρέπει να Γνωρίζεις και Μπορείς να το Δεις Παντού Γύρω σου, ότι Όλα Είναι Προσωρινά... 

Ακόμα, Κι η Πιο Όμορφη Μέρα, Φτάνει σε Ένα Τέλος... Ακόμα, Και Το Πιο Όμορφο Λουλούδι Του Κόσμου, Κάποτε Θα Μαραθεί.

Κι αυτούς, που βλέπεις γεμάτους ζωή κι όνειρα και δραστηριότητες... γρήγορα θα τους συναντήσεις γέροντες, αν δεν έχουν ήδη φύγει από τον κόσμο.

Πρόσεξε Λοιπόν και Συνειδητοποίησε, Ότι Τούτος ο Κόσμος Δεν Είναι Η Μόνιμη Κατοικία Σου. 

Πρέπει να Μάθεις να Ζεις Κάθε Στιγμή, Σαν να Είναι η Τελευταία Στιγμή, Σαν να Είναι να Πεθάνεις σε Λίγο... Γι' αυτό Φρόντισε να Κάνεις, ό,τι είναι Πολύτιμο και Χρήσιμο και Μην Σπαταλάς τον Χρόνο σου.

Να Αναζητάς Πάντα Καταφύγιο Μέσα Σου, Στην Αιώνια Φύση Σου... Κι Όχι Σε Εξωτερικές Δραστηριότητες. 

Ο Αληθινός Πλούτος του Ανθρώπου Είναι η Αυτογνωσία...

Είναι Πολύτιμη Γιατί Οδηγεί Στο Φως Της Κατανόησης... 

Είναι Αιώνια, γιατί ανήκει στην Φύση που Είδε και Κατανόησε... και κανείς ποτέ, δεν μπορεί να την αφαιρέσει... 

Όλα τα Άλλα... Αντιλήψεις, Σκέψεις, Πεποιθήσεις, Δραστηριότητες στον Κόσμο και Υλικά Πλούτη, Όλα είναι Στάχτη... Που την Σκορπά ο Άνεμος της Ζωής! 

Πρόσεξε Λοιπόν, Να Μην Θεωρείς Χρυσό Ό,τι Μο,νάχα Λαμπυρίζει...

Όσο Είσαι στην Οδό, Ποτέ Μην Πεις: "Έφτασα... Είμαι... Γνωρίζω..." 

Αν Έχεις την Αντίληψη Ότι ένα Εγώ Μπορεί να Φωτισθεί, να έχει Γνώση κι Εμπειρία... Είναι Μεγάλη Πλάνη. 

Κι αν θεωρείς τον εαυτό σου άξιο να διδάξει, από τον πλούτο της εμπειρίας σου... μοιάζεις με τον ανήθικο «πολιτισμένο», που πηγαίνει στους «άγριους» με ψεύτικες χάντρες, για να τους ξεγελάσει και να τους κλέψει. 

Πρόσεξε! Αν Ακολουθείς τον Δρόμο του Εγωισμού, Όσους κι αν Ξεγελάσεις, Δεν θα Μπορέσεις να τους Ξεγελάσεις Όλους. 

Υπάρχουν Κι Άνθρωποι, Που Θα Δουν Τι Πραγματικά Είσαι...

Αλλά κι Όλους να τους Ξεγελάσεις, Δεν μπορείς να ξεγελάσεις... Την Αλήθεια με την Οποία, Δεν Μπορείς να Ενωθείς.

Οι αληθινά θρησκευόμενοι είναι φτωχοί, δεν έχουν τίποτα να πάρουν μαζί τους, από αυτά που «χρησιμοποιούν» στον κόσμο, όταν θα έρθει η ώρα να φύγουν, από αυτόν τον κόσμο.

Μα κι αν τύχει να έχουν αγαθά, είναι γενναιόδωροι και τα μοιράζονται με τους άλλους. 

Πρόσεξε Λοιπόν, Να Μην Δένεσαι... Με Εξωτερικά Πράγματα.

Η Ακτημοσύνη Είναι Η Πρώτη Αρετή... 

Η Αληθινή Αποχή... Από Πράγματα, Από Πάθη, Από Σκέψεις, Από Αντιλήψεις... 

Πάνω Σε Αυτή Την Αρετή, Χτίζεται... Η Ειρήνη Της Ψυχής. 

Η Ειρήνη Φέρνει... Την Ησυχία Του Νου.

Και η Ησυχία Φέρνει... Το Φως το Αληθινό, της Ενότητας των Πάντων. 

Και στο Φως Αποκαλύπτεται το Βάθος του Αγνώστου...

Η Οδός Περνά, Πάντα Από Την Μέση... Μακριά Από Τα Άκρα... Η Μέση, Δεν Είναι Μόνο, Ο Πιο Ισορροπημένος Δρόμος, Είναι Κι Ο Πιο Εύκολος Δρόμος... Ό,τι Κάνεις... Κάντο Με Μέτρο. 

Ζήσε στον Κόσμο Χωρίς να Χάνεσαι, στην Απεραντοσύνη της Ανοησίας του...

Φρόντισε το Σώμα Σου με Γνώμονα Πάντα την Υγεία...

Κράτα την Ψυχή Σου Καθαρή, Από Πάθη Κι από Υπερβολές... Αυτό που Αξίζει Θα το Δεις... Μόνο Σηκώνοντας τα Μάτια Ψηλά...
 
Κράτα Τον Νου Σου Ήσυχο, Βλέποντας Το Πραγματικό... Και Μην Ακολουθείς Τις Φαντασίες Των Ανθρώπων...

Προπάντων... Μείνε Πνευματικά Ελεύθερος Και Φυλάξου... Από Όλων Των Ειδών Τους Σωτήρες.

Την Αληθινή Αγάπη, Μόνον Ο Θεός Μπορεί Να Σου Την Φανερώσει Μέσα Σου... ...Όταν Βρεις Τον Θεό Μέσα Σου!!!

Πρόσεξε λοιπόν... και βαδίζοντας την Μέση Οδό, φρόντισε για Αυτό που Είναι Αιώνιο... κι όχι για τα πράγματα που γρήγορα διαβαίνουν, σαν τα διαβατάρικα πουλιά, που τραβάνε για άλλα μέρη...

Πρέπει να Κατανοήσεις, Ότι η Πραγματικότητα Είναι Μία... Κι ότι Είναι, το Ασφαλές Καταφύγιο Όλων των Πλασμάτων... 

Γι' Αυτό Μην αφήνεις... Ούτε την Αμφιβολία, Ούτε τον Φόβο Ή Τις Αγωνίες... Τίποτα Αρνητικό, Να Σου Διαλύσει Την Βεβαιότητα Μέσα Σου!

Εσύ ο Ίδιος... Θα Βρεις την Ισορροπία της Ύπαρξής σου... την Αληθινή Αυτογνωσία... Που θα σου Αποκαλύψει την Απεραντοσύνη της Ζωής... Την Αιωνιότητα της Παρουσίας! 

Γι' Αυτό Πρόσεξε ! ! !

Κι Όταν Μέσα Σου Αναδύονται... Αμφιβολίες και Φόβοι κι Αγωνίες... Μην Προσπαθείς, Μέσα σε Σύγχυση και Πανικό Για να Ξεφύγεις... 

Απλά Με Ηρεμία... Δες Ότι Όλα Αυτά, Είναι Ψεύτικες Σκιές Της Φαντασίας Σου!!!

Είσαι Πάντα Αυτό... Κι Αυτό Κανείς Δεν Μπορεί Να Σου Το Αφαιρέσει...

Όταν Είσαι στην Οδό, Έχεις Ήδη να Φροντίσεις τον Εαυτό Σου, (Να Είσαι Εσύ Σωστός) Κι Αυτό... είναι Κόπος Αρκετός... 

Μην Κοιτάς, Μέσα Στον Εγωισμό Της Αμάθειας... Να Σώσεις Τους Άλλους. 

Φροντίζει Εκείνος... 

Εσύ Απλά Πρόθυμα Πάντα, Να Απλώνεις Το Χέρι Σου Στους Άλλους, Αλλά Αυτό Να Το Κάνεις... Σαν Αδελφός! 

Πρόσεξε και μην ξεγελιέσαι να πιστέψεις, ότι είσαι ανώτερος από τους άλλους, γιατί γρήγορα θα καταντήσεις... ο χειρότερος.

Αυτό Που Πάντα Πρέπει Να Έχεις, Σαν Τον Τελικό Στόχο Σου Είναι Η Αυτογνωσία... 

Αληθινά Σοφός κι Αληθινά Πλούσιος, Είναι Αυτός Που Αποκτά Αυτογνωσία με Προσοχή, με Επιμονή κι Υπομονή... Κι Όχι ο Άνθρωπος που Συσσωρεύει Γνώσεις κι Εμπειρίες... Και Μιλά και Επιβάλλεται Στους Αμαθείς. 

Η Αληθινή Αυτογνωσία, Μοιάζει με τον Απέραντο Ουρανό, που Είναι Πάντα στην Θέση του κι Απλώνεται Παντού. 

Η Δήθεν Γνώση των Ανθρώπων, Μοιάζει με τα Διαβατάρικα Σύννεφα, που Γρήγορα Διαλύονται απ' τον Αέρα ή Πέφτουν σαν Βροχή, στην Γη της Ματαιότητας... 

Πρόσεξε Λοιπόν, Τι Επιδιώκεις Πραγματικά Στην Ζωή Σου... Πρόσεξε Πως Ζεις...

wholemind8.blogspot.gr