Οι άνθρωποι είναι φυλές, κάθε άνθρωπος ανήκει χωρίς να το γνωρίζει σε ομάδα, άλλη ομάδα ενδιαφέρεται μόνο για την ύλη, άλλη ομάδα είναι μόνιμα με άρνηση, άλλη ομάδα μισεί, άλλη ομάδα ζηλεύει… Αυτές οι ομάδες, έχουν σαν κύριο χαρακτηριστικό τις αρχικές τους “θέσεις” και στην πορεία μιμούνται, όλες τις άλλες “θέσεις”…
Δηλαδή μπορείς να δεις έναν, που ανήκει στην ομάδα του τρομοκράτη (του αρέσει να τρομοκρατεί και να νομίζει ότι νίκησε ) ο οποίος έχει και την ύλη σαν μανία και την ζήλια και το μίσος κ.ο.κ.
Ο άνθρωπος, που αφιέρωσε την ψυχή του στην Ύλη κάνει μικρές νίκες, κερδίζει κάτι από τον μόχθο του και η ανταμοιβή του είναι αυτή, που τον τυφλώνει…Η Παγίδα της Ψευδαίσθησης…
Κάποιος κερδίζει, μερικές χιλιάδες ευρώ και μένει εκεί, σε αυτή την ανταμοιβή, αυτή η ανταμοιβή από την ψευδαίσθηση, τον τυφλώνει να δει την πραγματικότητα.
Άλλος τρομοκρατεί την γυναίκα του, η γυναίκα από αγάπη δεν μιλά...κι ο ίδιος νομίζει, ότι ανταμείφθηκε με κάτι που έχει ουσία!
Άλλος έχει κάνει θέση του τον φόβο...άλλος την αδυναμία…την ανοχή… γκρίνια, ζήλια...και δεν έχουν σταματημό, οι συνδυασμοί του θεάτρου!
Οι άνθρωποι ανάλογα την ομάδα τους, έχουν βάλει και το ύψος του πήχη που θα φτάσουν, ώστε να ελευθερωθούν!
…Αλλά την ίδια στιγμή… δεν γνωρίζουν ότι η προσωπική τους ανταμοιβή…αυτό που θεωρούν οι ίδιοι ουσιώδες κι αληθινό...είναι αυτό που κονταίνει το κοντάρι, για να φτάσουν στον πήχη...
Κάθε επιβεβαίωση της μανίας τους, κάθε ανταμοιβή του εθισμού τους... είναι ένα ακόμα πανί μπροστά στα μάτια τους, για το ποια είναι η αλήθεια, ο στόχος… ο Σκοπός στην Ζωή!
Επιλέγουν οι ομάδες να “πληρώνονται” αντί να γνωρίσουν!
Το πέπλο του θεάτρου, ένα θέατρο ανταμοιβών... ώστε να μην δεις την πραγματική παράσταση!
Μέσα σε αυτές τις ομάδες… σκόρπιοι είναι οι άνθρωποι της διαδικασίας…οι άνθρωποι, που η ψυχή τους αποζητά την δημιουργία, αλλά συνάμα και την ομορφιά... αποζητά το θαυμαστό αλλά όχι άπρεπα, όχι αζύγιστα, ακανόνιστα… αποζητά το θαυμαστό μέσα από κανόνες… κανόνες, που κάνουν το κάθε παιχνίδι να έχει ουσία, ιδέα, άξια, ιδιότητα, θαυμασμό!
Το Ευ Αγωνίζεσθε, η Σωστή Λειτουργία, η Μαθηματική Αξία, το Αγνό Συναίσθημα, η Πραγματική Αγάπη, το Θαύμα...
Αυτός ο μικρός κατάλαβε νωρίς, μέσα από το παιχνίδι σε δυο καθρέφτες, ότι όλα είναι ένα ψέμα…που πρέπει πάση θυσία, να μην ξεχάσουμε να το υπενθυμίσουμε στους άλλους!
Στο Μέλλον της Ανθρωπότητας, Δυο Δυνάμεις θα συγκρουστούν...Οι Δυνάμεις της Διαδικασίας και οι Δυνάμεις του Αποτελέσματος!
Οι μεν έχουν Φως ή δε Όχι, οι μεν Έχουν Ψυχή ή δε Όχι…
Καμία ψυχή φωτεινή δεν μπορεί να συνυπάρξει σε σώμα, που δεν έχει ιδανικά και κανόνες… καμία ψυχή δεν μπορεί να συνεχίζει να λάμπει, αν δεν έχει υιοθετήσει μέσα της, την περίπτωση και της απώλειας… την περίπτωση της ήττας… την περίπτωση της θυσίας… και όλα αυτά, αν οι κανόνες - ιδανικά, τα θεμέλια του κτίσματος της ψυχής κινδυνεύσουν!
Αφύπνιση μπορούν να λάβουν μόνο όσοι είναι ικανοί, να βιώνουν το σωστό και τον κανόνα, και όχι να πράττουν το “σωστό” και τον “κανόνα” χωρίς Μετουσίωση και Αντίληψη!
Ένα καρβέλι ψωμί μπορούν να το πουλήσουν όλοι, ένα καρβέλι ψωμί μπορεί να το χαρίσει σε έναν πεινασμένο, μόνον η ψυχή που νιώθει… Φούρναρης, που θα βρει τον τρόπο να ταΐσει τους φτωχούς όμως, θα είναι λίγοι… και Μόνο οι Φορείς της Διαδικασίας!
Πρέπει να κατανοήσεις τις διαφορές του Φαίνεσθαι με το Είσαι, την διάφορα του Υπάρχω με το Εγώ Ειμί, την διαφορά της ευθύνης και της διαδικασίας απέναντι στον κόσμο, που στολίζει με την Ζωή, που επιλέγουν να ζήσουν οι “τυφλοί” στην ψυχή!
Οι φυλακή του κόσμου μας, έχει φροντίσει με επαίνους και ανταμοιβές, να κοιμίζει τις μπαταρίες της... Έχει φροντίσει να κρύψει επιμελώς, αυτούς που ουσιαστικά είναι οι κολόνες... η κόλλα αυτής της κοινωνίας...
Έχει φροντίσει να χαμηλώσει τον πήχη, σε επίπεδο Φαστ Φουντ και ταινίας του Χόλιγουντ, θέλοντας να απομακρύνει όλους… όλες τις ομάδες... από τους παρείσακτους και επικίνδυνους ανθρώπους, που είναι ικανοί να ξεθεμελιώσουν αυτή την φυλακή!
Θα έπρεπε οι άνθρωποι να κατανοήσουν, αν έχουν επιλέξει να ανατριχιάζουν, στην θέα ενός όμορφου αυτοκίνητου ή στη αντίληψη μιας πράξης με ανιδιοτέλεια, με ηρωισμό... με διαδικασία!
Κανένα θαυμαστό έργο στον κόσμο τούτο, δεν έγινε με το σύστημα... αποτέλεσμα… ότι και να γίνει αποτέλεσμα… Γιατί τα πάντα είναι αποτέλεσμα, σε αυτήν την μήτρα φύση… σε αυτό το σύμπαν, που όπου και να κοιτάξεις, θα βρεις έναν χώρο να κινηθείς!
Η ουσία είναι λοιπόν, ότι έπρεπε να γίνω αυτός που θα φέρει την Νέα Αφύπνιση, την Νέα Πληροφορία, ώστε η Νέα Γενιά που έρχεται, να πατήσει σε σωστές βάσεις, για να ξεπεράσει το Πέπλο της Ανταμοιβής και της Κληρονομιάς ενός κόσμου, που δεν είναι τίποτα παραπάνω... από ένας λάκκος με σκατά.
Χτίζουμε σε λάθος βάσεις, την αλλαγή που χρειάζεται η ανθρωπότητα... χτίζουμε το έξω, ενώ το πρόβλημα είναι στο μέσα!
Πότε πιστεύεις, ότι θα γίνει η έκρηξη αυτής της γνώσης, του ιού συμπεριφοράς και αξιών, που θες να υιοθετήσουν οι άνθρωποι... με ρώτησε ο Κάρλος.
Ο Αχιλλέας σταμάτησε μπροστά μας ακριβώς… ένας τριπλός καθρέφτης…χαμογέλασε…
Γύρισε προς τον Κάρλος: ''Μια Μέρα θα γίνω Θεραπευτής'' του είπε.
- ''Το γνωρίζω Μικρέ μου''... απαντήσαμε και οι δύο...
Stranger…
Δηλαδή μπορείς να δεις έναν, που ανήκει στην ομάδα του τρομοκράτη (του αρέσει να τρομοκρατεί και να νομίζει ότι νίκησε ) ο οποίος έχει και την ύλη σαν μανία και την ζήλια και το μίσος κ.ο.κ.
Ο άνθρωπος, που αφιέρωσε την ψυχή του στην Ύλη κάνει μικρές νίκες, κερδίζει κάτι από τον μόχθο του και η ανταμοιβή του είναι αυτή, που τον τυφλώνει…Η Παγίδα της Ψευδαίσθησης…
Κάποιος κερδίζει, μερικές χιλιάδες ευρώ και μένει εκεί, σε αυτή την ανταμοιβή, αυτή η ανταμοιβή από την ψευδαίσθηση, τον τυφλώνει να δει την πραγματικότητα.
Άλλος τρομοκρατεί την γυναίκα του, η γυναίκα από αγάπη δεν μιλά...κι ο ίδιος νομίζει, ότι ανταμείφθηκε με κάτι που έχει ουσία!
Άλλος έχει κάνει θέση του τον φόβο...άλλος την αδυναμία…την ανοχή… γκρίνια, ζήλια...και δεν έχουν σταματημό, οι συνδυασμοί του θεάτρου!
Οι άνθρωποι ανάλογα την ομάδα τους, έχουν βάλει και το ύψος του πήχη που θα φτάσουν, ώστε να ελευθερωθούν!
Κάθε επιβεβαίωση της μανίας τους, κάθε ανταμοιβή του εθισμού τους... είναι ένα ακόμα πανί μπροστά στα μάτια τους, για το ποια είναι η αλήθεια, ο στόχος… ο Σκοπός στην Ζωή!
Επιλέγουν οι ομάδες να “πληρώνονται” αντί να γνωρίσουν!
Το πέπλο του θεάτρου, ένα θέατρο ανταμοιβών... ώστε να μην δεις την πραγματική παράσταση!
Μέσα σε αυτές τις ομάδες… σκόρπιοι είναι οι άνθρωποι της διαδικασίας…οι άνθρωποι, που η ψυχή τους αποζητά την δημιουργία, αλλά συνάμα και την ομορφιά... αποζητά το θαυμαστό αλλά όχι άπρεπα, όχι αζύγιστα, ακανόνιστα… αποζητά το θαυμαστό μέσα από κανόνες… κανόνες, που κάνουν το κάθε παιχνίδι να έχει ουσία, ιδέα, άξια, ιδιότητα, θαυμασμό!
Το Ευ Αγωνίζεσθε, η Σωστή Λειτουργία, η Μαθηματική Αξία, το Αγνό Συναίσθημα, η Πραγματική Αγάπη, το Θαύμα...
Αυτός ο μικρός κατάλαβε νωρίς, μέσα από το παιχνίδι σε δυο καθρέφτες, ότι όλα είναι ένα ψέμα…που πρέπει πάση θυσία, να μην ξεχάσουμε να το υπενθυμίσουμε στους άλλους!
Στο Μέλλον της Ανθρωπότητας, Δυο Δυνάμεις θα συγκρουστούν...Οι Δυνάμεις της Διαδικασίας και οι Δυνάμεις του Αποτελέσματος!
Οι μεν έχουν Φως ή δε Όχι, οι μεν Έχουν Ψυχή ή δε Όχι…
Καμία ψυχή φωτεινή δεν μπορεί να συνυπάρξει σε σώμα, που δεν έχει ιδανικά και κανόνες… καμία ψυχή δεν μπορεί να συνεχίζει να λάμπει, αν δεν έχει υιοθετήσει μέσα της, την περίπτωση και της απώλειας… την περίπτωση της ήττας… την περίπτωση της θυσίας… και όλα αυτά, αν οι κανόνες - ιδανικά, τα θεμέλια του κτίσματος της ψυχής κινδυνεύσουν!
Αφύπνιση μπορούν να λάβουν μόνο όσοι είναι ικανοί, να βιώνουν το σωστό και τον κανόνα, και όχι να πράττουν το “σωστό” και τον “κανόνα” χωρίς Μετουσίωση και Αντίληψη!
Ένα καρβέλι ψωμί μπορούν να το πουλήσουν όλοι, ένα καρβέλι ψωμί μπορεί να το χαρίσει σε έναν πεινασμένο, μόνον η ψυχή που νιώθει… Φούρναρης, που θα βρει τον τρόπο να ταΐσει τους φτωχούς όμως, θα είναι λίγοι… και Μόνο οι Φορείς της Διαδικασίας!
Πρέπει να κατανοήσεις τις διαφορές του Φαίνεσθαι με το Είσαι, την διάφορα του Υπάρχω με το Εγώ Ειμί, την διαφορά της ευθύνης και της διαδικασίας απέναντι στον κόσμο, που στολίζει με την Ζωή, που επιλέγουν να ζήσουν οι “τυφλοί” στην ψυχή!
Οι φυλακή του κόσμου μας, έχει φροντίσει με επαίνους και ανταμοιβές, να κοιμίζει τις μπαταρίες της... Έχει φροντίσει να κρύψει επιμελώς, αυτούς που ουσιαστικά είναι οι κολόνες... η κόλλα αυτής της κοινωνίας...
Έχει φροντίσει να χαμηλώσει τον πήχη, σε επίπεδο Φαστ Φουντ και ταινίας του Χόλιγουντ, θέλοντας να απομακρύνει όλους… όλες τις ομάδες... από τους παρείσακτους και επικίνδυνους ανθρώπους, που είναι ικανοί να ξεθεμελιώσουν αυτή την φυλακή!
Θα έπρεπε οι άνθρωποι να κατανοήσουν, αν έχουν επιλέξει να ανατριχιάζουν, στην θέα ενός όμορφου αυτοκίνητου ή στη αντίληψη μιας πράξης με ανιδιοτέλεια, με ηρωισμό... με διαδικασία!
Κανένα θαυμαστό έργο στον κόσμο τούτο, δεν έγινε με το σύστημα... αποτέλεσμα… ότι και να γίνει αποτέλεσμα… Γιατί τα πάντα είναι αποτέλεσμα, σε αυτήν την μήτρα φύση… σε αυτό το σύμπαν, που όπου και να κοιτάξεις, θα βρεις έναν χώρο να κινηθείς!
Η ουσία είναι λοιπόν, ότι έπρεπε να γίνω αυτός που θα φέρει την Νέα Αφύπνιση, την Νέα Πληροφορία, ώστε η Νέα Γενιά που έρχεται, να πατήσει σε σωστές βάσεις, για να ξεπεράσει το Πέπλο της Ανταμοιβής και της Κληρονομιάς ενός κόσμου, που δεν είναι τίποτα παραπάνω... από ένας λάκκος με σκατά.
Χτίζουμε σε λάθος βάσεις, την αλλαγή που χρειάζεται η ανθρωπότητα... χτίζουμε το έξω, ενώ το πρόβλημα είναι στο μέσα!
Πότε πιστεύεις, ότι θα γίνει η έκρηξη αυτής της γνώσης, του ιού συμπεριφοράς και αξιών, που θες να υιοθετήσουν οι άνθρωποι... με ρώτησε ο Κάρλος.
Ο Αχιλλέας σταμάτησε μπροστά μας ακριβώς… ένας τριπλός καθρέφτης…χαμογέλασε…
Γύρισε προς τον Κάρλος: ''Μια Μέρα θα γίνω Θεραπευτής'' του είπε.
- ''Το γνωρίζω Μικρέ μου''... απαντήσαμε και οι δύο...
Stranger…
(Επιλογή κειμένου από: katohika.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου