Έλα εδώ, στο Κέντρο του Κύκλου της Αλήθειας...

“Έλα εδώ, στο Κέντρο του Κύκλου της Αλήθειας...
Οι Ινδιάνοι πίστευαν, ότι ζούμε την ζωή σε κύκλο. “Τον Κύκλο της Ζωής”, έτσι τον αποκαλούν... Στο τέλος της ζωής μας, επιστρέφουμε στο σημείο, απ' όπου ξεκινήσαμε το ταξίδι στην αρχή.

Ο Κύκλος Αντιπροσωπεύει την Πληρότητα και την Ακεραιότητα.

Μέσα σε αυτό τον κύκλο απόψε, θα πούμε μόνο την αλήθεια...

Να θυμάσαι, ο σκοπός της ζωής αφορά το ταξίδι επιστροφής στο σπίτι, στην πληρότητα, πίσω σε έναν τόπο ακεραιότητας, πίσω στον αυθεντικό εαυτό σου - εκείνον που είναι ατρόμητος, παντογνώστης και με απεριόριστη αγάπη.

Ο σκοπός της ζωής είναι να κλείσουμε “Το Κενό της Ακεραιότητας”.

“Δεν γνωρίζω την έννοια του Κενού της Ακεραιότητας, θα έπρεπε;”

“Όχι, αμίγκο. Στην παρουσιάζω απλώς τώρα, επειδή τώρα είσαι έτοιμος. Από τότε που συναντηθήκαμε για πρώτη φορά, έχω αναφερθεί σε αυτό που συμβαίνει, σε ένα ανθρώπινο πλάσμα μετά την γέννησή του - την διαδικασία, με την οποία χάνουμε την επαφή - με αυτό που είμαστε πραγματικά.

Γεννιόμαστε αυθεντικοί και αγνοί.
Γεννιόμαστε ατρόμητοι και με ανοιχτή καρδιά.
Γεννιόμαστε γνωρίζοντας τους φυσικούς νόμους, που διέπουν τον κόσμο και τον λόγο που είμαστε εδώ.

Αλλά – και γνωρίζω ότι το γνωρίζεις τώρα αυτό – θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους γύρω μας και να ταιριάξουμε στο πλήθος…”

“Η διαδικασία με την οποία, αφήνουμε τον αυθεντικό εαυτό μας και γινόμαστε τα άτομα που δεν είμαστε - προσλαμβάνοντας πεποιθήσεις, αξίες και συμπεριφορές από τους άλλους γύρω μας - είναι γνωστή ως πολιτισμική υπαγωγή.

Και, καθώς αφήνουμε τον αληθινό εαυτό μας να μεταμορφωθεί, στον κοινωνικό εαυτό μας, αρχίζει να σχηματίζεται ένα κενό...

Αφήνουμε την αρχική μας φύση και υιοθετούμε, το ψεύτικο προσωπείο της προσωπικότητας.

Ξεσυνηθίζουμε την ακεραιότητα και έτσι προκύπτει, “Το Κενό Ακεραιότητας”.

Όσο μεγαλύτερο είναι το κενό, ανάμεσα στην πραγματική μας ταυτότητα και στην δημόσια περσόνα - που παρουσιάζουμε στον κόσμο - τόσο λιγότερο θα λειτουργεί φυσιολογικά η ζωή μας.

Η προσωπικότητά σου δεν είναι πραγματική... Είναι απλώς κάτι που δημιούργησες για να αρέσεις - όχι, για να αγαπηθείς.

Έχεις φορέσει μια κοινωνική μάσκα από φόβο”.

- “Σοβαρά;”

- “Σοβαρά. Αυτό που κινεί τα νήματα στους περισσότερους ανθρώπους, είναι η λαχτάρα τους - σαν τα μικρά παιδιά - για αγάπη.

Το μικρό παιδί φοβάται, ότι δεν θα αγαπηθεί... Αυτό το μικρό παιδί φοβάται, ότι δεν θα ταιριάξει στο σύνολο.

Το μικρό παιδί προβάλλει την μαμά και τον μπαμπά του, σε όλους τους άλλους ενήλικες γύρω του και ελπίζει πως, εάν συμπεριφέρεται σαν κι αυτούς - όπως το πλήθος - θα βρει την έγκριση, που αναζητά τόσο απεγνωσμένα.
“Και αυτό δημιουργεί ένα Κενό Ακεραιότητας, το οποίο μας αποκλείει και περιορίζει την ζωή μας... Και ωθείται από τον φόβο.

Ο Σκοπός της Ζωής Είναι η Επιστροφή Στον Αυθεντικό Μας Εαυτό...


(Από το βιβλίο :“Ανακάλυψε το πεπρωμένο σου” Robin Sharma )