D’ Anna, Stefano Elio: Και προχωρούμε στην ζωή μας, πιστεύοντας ότι έχουμε την ευθύνη των πράξεων της ζωής μας, ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, την απτή πραγματικότητα, αλλά απλά δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας και γινόμαστε ψεύτες, μ’ αυτόν τον τρόπο... απλά έχουμε πειστεί, ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, κατά την θέλησή μας, αλλά είμαστε φυλακισμένοι στην δική μας προβολή, προς τα έξω... προσπαθήστε να καταλάβετε αυτό που σας λέω: "ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ, ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ, ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ"...
Αυτό που θα σας πω μπορεί να μην σας αρέσει, μην περιμένετε από μένα, να είμαι ένας πνευματικός δάσκαλος και ένας γκουρού, ένας κύριος, ένας σαμάνος ή οτιδήποτε παρόμοιο, που νομίζετε ότι μπορεί να είμαι. Είμαι πολύ πρακτικός άνθρωπος… αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν πιστεύω στην εξωτερική πραγματικότητα. Η εξωτερική πραγματικότητα, είναι στην υπηρεσία μου... Αυτό σημαίνει, να είσαι πρακτικός.
Όταν Ξεπερνάτε Τον Εαυτό Σας, Τότε Η Πραγματικότητα Ακολουθεί.
Αυτό το οποίο προσπάθησα να βάλω, μέσα στο βιβλίο: «Η Σχολή των Θεών» είναι απλά για να σας βοηθήσω να καταλάβετε, ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την ζωή... Την προβάλλουμε την ζωή... Είμαστε δημιουργοί της πραγματικότητας... Προβάλλουμε την πραγματικότητα, έξω στο περιβάλλον - στον περίγυρο.
Είστε Ο Δημιουργός Κι Ο Παραγωγός, Αυτής Της Πραγματικότητας Της Ζωής σας...
Δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί η τράπεζα δεν σας δίνει το δάνειο. Εάν επιθυμώ να έχω ένα δάνειο απ’ την τράπεζα, η επιθυμία ποτέ δεν θα πραγματοποιηθεί... Το Όνειρο θα γίνει Πραγματικότητα.
Το Όνειρο της επιθυμίας να έχουμε ένα δάνειο, θα γίνει πραγματικότητα. Ονειρεύτηκα μια επιθυμία, να έχω το δάνειο… Έχετε την επιθυμία και με την δύναμή σας, διατάζετε την τράπεζα... να μην σας δώσει το δάνειο… γιατί το Όνειρο, μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Το Όνειρό σας θα γίνει πραγματικότητα, γιατί ονειρεύεστε ότι έχετε μια επιθυμία, να πάρετε το δάνειο. Το Όνειρο θα γίνει πραγματικότητα... όχι η επιθυμία.
Η επιθυμία, συμβαίνει στον χρόνο. Κι ότι εξαρτάται από τον χρόνο, είναι λάθος. Το Όνειρο είναι άχρονο, λέει ο Dreamer... Το δάνειο μεταφράζεται, σε χρόνο της επιθυμίας. Έτσι, αν η τράπεζα σας δώσει το δάνειο, θα πάει κόντρα στο Όνειρο... Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει, γιατί το να ονειρεύεσαι… Νομίζουμε ότι ονειρευόμαστε, ενώ στην πραγματικότητα επιθυμούμε... Αυτό είναι το πρόβλημα του καθενός.
Αν μπορούσατε να ονειρευτείτε, θα είχατε αυτό το πράγμα, αυτή την στιγμή... Αυτός είναι ο τρόπος να ονειρευόμαστε και δεν είναι διαλογισμός... Να Είμαστε Προ-Δρώντες... Ο κόσμος είναι, ο κόσμος που προβάλλω. Όπως τον θέλω... Ο κόσμος δεν μπορεί, να κάνει κάτι άλλο... Γιατί ο κόσμος, δεν υπάρχει χωρίς εσάς. Είστε εσείς που επιτρέπετε στον κόσμο, να είναι μια πραγματικότητα... Χωρίς εσάς, ο κόσμος εξαφανίζεται.
Το να ονειρεύεσαι, είναι να διατάζεις... Δίνεις μια εντολή και η πραγματικότητα δεν μπορεί, παρά μόνο να υπακούσει...
Είστε ο Δημιουργός της Πραγματικότητας... Είναι σαν να βλέπετε τον εαυτό σας, στον καθρέφτη... Ο καθρέφτης δεν μπορεί, να κάνει κάτι άλλο.
Όταν διαβάζετε το βιβλίο, όλοι πιστεύετε ότι είστε ένας Dreamer, ότι μπορείτε να ονειρευτείτε. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Όλοι… ποτέ δεν θα ονειρευτείτε. Το να ονειρεύεστε είναι πολύ σημαντικό πράγμα, γιατί το όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα... Μπορείτε να φέρετε πιο κοντά και πιο κοντά, το όνειρο στην πραγματικότητα.
Δεν θα πρέπει να υπάρχει, ούτε μια επιθυμία... και αυτό είναι πολύ δύσκολο.
Ερώτηση: Το όνειρο, δεν γίνεται με την σκέψη;
- Να ονειρευτείτε ή να απαλλαγείτε από την επιθυμία; Γιατί το ονείρεμα, είναι σαν οποιαδήποτε λειτουργία έχετε… π.χ η υπόληψη. Το όνειρο είναι κάτι τέτοιο. Το ονείρεμα απλώς συμβαίνει και πρέπει να το βιώσετε. Δεν μπορείτε να επιβάλλετε στον εαυτό σας, το όνειρο. Δεν μπορείτε να επιβάλλετε στον εαυτό σας, να σταματήσει να σκέφτεται. Δεν θα μπορέσετε να το κάνετε... Εάν δεν ταυτίζεστε με την σκέψη, τότε θα είστε ελεύθεροι και θα προβάλλετε, μια απτή πραγματικότητα.
Ο Dreamer Ονειρεύεται... Ένας εραστής αγαπάει... Το να πεις σ’ αγαπώ, είναι ψέμα. Γιατί, διαχωρίζω τον εαυτό μου. Το να σου πω σ’ αγαπώ, θα καταλήξει πάντα σε ένα διαζύγιο. Και πολλές φορές, ο ένας λέει στον άλλο, δεν μου λες ποτέ σ’ αγαπάω και ο άλλος λέει: Σ’ αγαπάω! Υποβαθμίζεται σε επιθυμία... Ενώ το όνειρο, είναι πολύ μεγάλη δύναμη. Γιατί το όνειρο το διαφεντεύετε, είστε εσείς ο ίδιος.
Έτσι, δεν μπορώ να μιλήσω στις μάζες... Η μάζα ποτέ, δεν μπορεί να καταλάβει…
Είμαι εδώ απλά για να σας πω, ότι ποτέ δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε, να ακολουθήσετε, να εφαρμόσετε, αυτό για το οποίο σας μιλώ.
Είναι πολύ πιο εύκολο, να στρέφεστε στην θρησκεία, σε μια ιδεολογία, πολιτική ή οικονομική... αλλά να μεταμορφώσετε το Εσωτερικό σας ‘’Είναι’’, είναι ο πιο δύσκολος δρόμος, που μπορείτε να αναλάβετε.
Πρέπει να γίνουμε όλοι ένα πλήρωμα, το οποίο ταξιδεύει και διασχίζει έναν Ωκεανό.
Πρέπει να γίνουμε ένα πρόσωπο και αυτό είναι που θα γίνει, αν δώσετε την προσοχή σας, σε αυτό για το οποίο μιλάμε. Το να είστε σιωπηλοί, το να μείνετε με τον εαυτό σας σε σιωπή, είναι μία εξάσκηση, να αντέξετε την σιωπή - αυτό είναι υπευθυνότητα - αυτό σημαίνει υπευθυνότητα, με την έννοια την λατινική, να έχουμε την απάντηση… και αυτό σας επιτρέπει να αγγίξετε, αυτό που πραγματικά είστε και η σιωπή είναι πολύ σημαντική, πολύ σπουδαία, πολύ ενδιαφέρουσα.
Το Ελληνικό θέατρο, είναι κάτι το οποίο, θα πρέπει να το χρησιμοποιήσετε... Βλέπετε, ένα άγαλμα του Διονύσου με μια μάσκα και στον κόσμο, πρέπει να πηγαίνουμε με μια μάσκα και να παίζουμε ένα ρόλο ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ... Να παίζετε τον ρόλο της μάσκας... ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ!
Χρησιμοποιούμε μάσκα, αλλά ασυνείδητα... Αυτό σημαίνει ότι οι μάσκες, μας χρησιμοποιούν. Πρέπει να παίζετε τον ρόλο. Τον ρόλο του ενήλικα, του θυμωμένου, τον ρόλο του πατέρα, της μάνας, τον ρόλο του παιδιού, της κόρης, του επιχειρηματία, του υπαλλήλου.
Όταν θα αρχίσετε να παίζετε, ρόλους συνειδητά, τότε θα εξαλείψετε τον ρόλο και τις μάσκες, δηλαδή θα χρησιμοποιήσετε την μάσκα και μετά θα την πετάξετε και θα προχωρήσετε παραπέρα, αλλά αν δεν παίζετε θέατρο, έτσι θα είστε συνέχεια, στην φυλακή των μασκών που φοράτε...
Δεν είναι κάτι πολύ δύσκολο, είναι πολύ απλό... Αυτή την στιγμή, εγώ παίζω ένα ρόλο. Αλλά ξέρω, ότι παίζω ένα ρόλο... Και δεν υπάρχει ούτε μία στιγμή, που να μην είμαι εν γνώσει του ρόλου. Και να έχω όλη την γνώση του εαυτού μου, σημαίνει να συμπεριλαμβάνω, όλους τους ρόλους. Και κάθε ένας από εσάς, συμπεριλαμβάνει όλους μας.
Πρέπει να αντιληφθείτε, ότι οτιδήποτε που συμβαίνει στην ζωή μας είναι, σαν να φοράμε μια μάσκα, πιστεύοντας ότι… κάθε στιγμή… ταυτιζόμαστε μ’ αυτές τις μάσκες και πιστεύουμε, ότι είμαστε αυτές οι μάσκες...
Μπορείτε να κρατήσετε αυτήν την επίγνωση, αυτήν την προσοχή, κάθε στιγμή στην ζωή σας;
Εσείς ήρθατε εδώ για να έχετε μια απάντηση, αλλά δεν μπορείτε να καταλάβετε, ποια μπορεί να είναι η απάντηση…
Η απάντηση είναι να είστε υπεύθυνοι, για όλα και όλους... κι αυτό μπορεί να γίνει, μόνον από μέσα και όλες οι κρίσεις σ’ αυτήν την ζωή και στον κόσμο... μπορούν να λυθούν μόνον, εάν αντιληφθείτε ότι είστε η πραγματική αιτία, όλων αυτών των εμπειριών, που υπάρχουν έξω...
Το να είστε κυρίαρχοι του εαυτού σας, έχει να κάνει με την αυτοπαρατήρηση και αυτό είναι μία πολύ δύσκολη τεχνική.
Όλοι πιστεύουν, ότι μπορούν να παρακολουθήσουν τον εαυτό τους, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια... Δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε, τον εαυτό μας.
Το να παρακολουθήσουμε τον εαυτό μας, σημαίνει οι σκιές να εξαφανιστούν...
Μερικά δευτερόλεπτα αυτοπαρατήρησης, μας βάζει σε μια κατάσταση, που λύνει όλα τα προβλήματα. Όλα τα προβλήματα του οργανισμού μας, του κράτους, της χώρας... μέχρι τα Πλανητικά προβλήματα».
Μα θα μου πείτε, πως είναι δυνατόν να είναι τόσο δυνατόν;
Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, τόσοι σχεδιασμοί... πως μπορώ να αλλάξω, την εξωτερική πραγματικότητα; Δημιουργείτε από εκατομμύρια, εκατομμυρίων σκέψεων, προβλήματα, δυσχέρειες...
Αυτά συμβαίνουν, γιατί είμαστε υπνωτισμένοι από τον εαυτό μας, έχουμε δημιουργήσει μια φυλακή για τον εαυτό μας, πιστεύοντας στα εξωτερικά γεγονότα, πιστεύοντας ότι έξω εκεί υπάρχει κάτι, το οποίο μας επιτίθεται, δηλαδή σαν να λέμε: «Υπάρχει κάποιος κακός, κάποιος εχθρός, που μας θέλει να αποτύχουμε» και δεν θα είμαστε ποτέ υπεύθυνοι γι’ αυτό... για οτιδήποτε, που μας συμβαίνει.
Σας λέω ότι οι μεγαλύτερες ευκαιρίες, έρχονται όταν νιώθετε αυτόν τον πόνο μέσα σας, όταν λέτε στον εαυτό σας: «δεν υπάρχει τίποτα, να κάνω» αυτή είναι η πιο σημαντική στιγμή στην ζωή σας. Αυτός ο πόνος, αυτός ο φόβος, σας λέει ότι αυτή, είναι η στιγμή που αποδίδει.
ΤΟ ΑΛΜΑ... ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ!
Αλλά όταν αυτές οι στιγμές έρχονται, προσπαθούμε πάντα να ξεφύγουμε, να ξεγλιστρήσουμε... Καλούμε ένα φίλο, πάμε στο εστιατόριο, σε μια καφετέρια, κάνουμε σεξ, δοκιμάζουμε οτιδήποτε, για να αποφύγουμε αυτόν τον πόνο, αυτή την οδυνηρή κατάσταση.
Αυτή είναι, η πιο σημαντική στιγμή! Εάν μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτόν τον εσωτερικό πόνο, αυτήν την οδυνηρή κατάσταση, μπορούμε να φτάσουμε το αδύνατο!
Εάν δεν είστε ικανοί, να ρίξετε το φταίξιμο στους άλλους, ότι δεν φταίει η εξωτερική πραγματικότητα για τον πόνο, θα μεταμορφώσετε πράγματα στον εξωτερικό κόσμο, που δεν θα μπορείτε να το κάνετε, με κανέναν άλλο τρόπο...
Καμία επιστήμη, κανένας διαλογισμός, δεν θα μπορούσε να διαπεράσει σαν μια ακτίνα λέιζερ, αυτόν τον εσωτερικό πόνο, που η ίδια η αίσθηση... αν ζηλεύετε, αν φοβάστε, είναι κάτι που βρίσκετε μέσα σας και είναι ένας τρόπος, που έχετε φυλακίσει τον εαυτό σας.
Χρειάζεται μία αυτοπαρατήρηση! Και όλοι νομίζετε, ότι παρατηρείτε τον εαυτό σας, αλλά δεν είναι αλήθεια. Η αυτοπαρατήρηση είναι πολύ δύσκολος τρόπος, γιατί η αυτοπαρατήρηση εισχωρεί και διαπερνά, όλα τα εμπόδια τα οποία εσείς, βάζετε στον εαυτό σας και έτσι είναι μια απελευθέρωση, που κάνετε για τον εαυτό σας, αλλά δεν θέλετε να το κάνετε, γιατί αγαπάτε πάρα πολύ τα βάσανά σας...
Κάποιος με ρώτησε: Υπάρχουν όλα αυτά, υπάρχει η αθανασία; Πώς μπορούμε να φτάσουμε στην αθανασία;
Εάν σας πω, πώς μπορείτε να φτάσετε στην αθανασία δεν θα σας αρέσει, γιατί πρέπει να εγκαταλείψετε τους φόβους σας, οι οποίοι αποτελούν τους πόνους σας και ήσαστε πολύ προσκολλημένοi... ηδονικά προσκολλημένοι, στους φόβους και τις αμφιβολίες…
Εάν μπορούσα, αυτή την στιγμή να ακυρώσω όλους τους φόβους σας, θα με σκοτώνατε! Γιατί θα υποφέρατε πολύ περισσότερο από πριν, γιατί δεν είστε έτοιμοι... Εάν δεν είστε έτοιμοι, να ζήσετε χωρίς εσωτερικούς θανάτους, τους οποίους έχετε συνηθίσει, το να τους καταργήσουμε, να εξαλείψουμε τους εσωτερικούς θανάτους, θα ήταν πολύ οδυνηρό…
Αν προσπαθήσετε να απαλλαγείτε από αυτό, θα δείτε ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο, πρέπει να δείτε, με ποιους θανάτους σκοτώνετε τον εαυτό σας, χιλιάδες θανάτους καθημερινά... Όχι μία φορά.
Έτσι η αυτοπαρατήρηση θα σας δείξει, πόσοι θάνατοι έρχονται να σας σκοτώσουν καθημερινά. Η αυτοπαρατήρηση θα σας δείξει πόση φτώχεια, πόση ένδεια, έχετε στο πνεύμα... Δεν μας αρέσει όλο αυτό... Δεν θέλουμε να δούμε, αυτές τις ένδειες...
«Μια πραγματική βελτίωση, προϋποθέτει μια αλλαγή στο Είναι. Πραγματική βελτίωση σημαίνει, εξέλιξη ή ανάπτυξη προς την Ενότητα του Είναι, που είναι το αποτέλεσμα ενός νέου τρόπου σκέψης και της εγκατάλειψης της παλιάς, θνητής νοοτροπίας…
- Για να αλλάξεις, θα πρέπει να πολεμήσεις, τον Προγραμματισμό σου... Θα πρέπει να ανατρέψεις, την οπτική σου... Μόνο έτσι, μέσα από μια πολυετή εργασία, θα μπορέσεις να αλλάξεις το πεπρωμένο σου... Το παρελθόν θα πρέπει να το ευλογούμε, να το θεραπεύουμε... Μπες σε κάθε πτυχή. Φώτισε κάθε γωνιά... Μετέτρεψε το, μέσα από μια νέα αντίληψη…
– Ο Κόσμος Είναι Όπως Τον Ονειρεύεσαι... Είναι Ένας Καθρέπτης... Εκεί έξω, βρίσκεις το δικό σου κόσμο, τον κόσμο που έκτισες... Που Ονειρεύτηκες... Έξω, βρίσκεις εσένα... Πήγαινε Να Δεις, Ποιος Είσαι! Θα ανακαλύψεις ότι οι άλλοι, είναι η αντανάκλαση της εικόνας του ψέματος, που έχεις μέσα σου... του συμβιβασμού, της άγνοιάς σου…
Άλλαξε! Κι ο Κόσμος θα Αλλάξει…
...Ο Κόσμος Είναι η Αντανάκλαση Σου...
Αναποδογύρισε, τις πεποιθήσεις σου και ο κόσμος, σαν μια σκιά, θα ακολουθήσει... Η πραγματικότητα, θα πάρει τη μορφή μιας νέας αντίληψης.
Ο φόβος, η οδύνη, το άγχος, δεν είναι το αποτέλεσμα... αλλά η αιτία, όλων των προβλημάτων μας…
Υπάρχει ένας χώρος όπου σκέψεις, αισθήματα, συναισθήματα, πράξεις και γεγονότα, είναι καταγραμμένα για πάντα και μετά από χρόνια, μπορούμε να τα ανακαλύψουμε... όπως τα πράγματα που έχουμε στοιβαγμένα στη σοφίτα, φαινομενικά αδρανή, απροστάτευτα... Στην πραγματικότητα, αυτά συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται και να ρυθμίζουν, όλη μας την ζωή... Εκεί, Πρέπει Να Επιστρέψεις…
Το Χάος, που ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του... η Κόλασή του... προβάλλεται στον κόσμο, με την μορφή βεντέτας, διακρίσεων και πολέμων μεταξύ φυλών, ιδεολογιών, πιστεύω, θρησκειών…
Ο κόσμος έχει σταματήσει, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που εξαρτώνται, άνθρωποι, θανάσιμα φοβισμένοι...
Έτσι όπως είναι η Ανθρωπότητα, δεν μπορεί να συλλάβει μια κοινωνία, απελευθερωμένη από την εξάρτηση...
Η Εξάρτηση Είναι, Η Άρνηση Του Ονείρου...
...Η εξάρτηση είναι η μασκαράτα, που φοράνε οι άνθρωποι για να κουκουλώσουν, την απουσία της ελευθερίας... την άρνηση της ζωής».
[2] Επιλογές / σύνθεση από συνέντευξη [1] του D’ Anna, Stefano Elio
Και από το βιβλίο: «Η Σχολή των Θεών» [2] - Εκδόσεις Ελφίλ.
www.awakengr.com
Αυτό που θα σας πω μπορεί να μην σας αρέσει, μην περιμένετε από μένα, να είμαι ένας πνευματικός δάσκαλος και ένας γκουρού, ένας κύριος, ένας σαμάνος ή οτιδήποτε παρόμοιο, που νομίζετε ότι μπορεί να είμαι. Είμαι πολύ πρακτικός άνθρωπος… αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν πιστεύω στην εξωτερική πραγματικότητα. Η εξωτερική πραγματικότητα, είναι στην υπηρεσία μου... Αυτό σημαίνει, να είσαι πρακτικός.
Όταν Ξεπερνάτε Τον Εαυτό Σας, Τότε Η Πραγματικότητα Ακολουθεί.
Αυτό το οποίο προσπάθησα να βάλω, μέσα στο βιβλίο: «Η Σχολή των Θεών» είναι απλά για να σας βοηθήσω να καταλάβετε, ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την ζωή... Την προβάλλουμε την ζωή... Είμαστε δημιουργοί της πραγματικότητας... Προβάλλουμε την πραγματικότητα, έξω στο περιβάλλον - στον περίγυρο.
Είστε Ο Δημιουργός Κι Ο Παραγωγός, Αυτής Της Πραγματικότητας Της Ζωής σας...
Δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί η τράπεζα δεν σας δίνει το δάνειο. Εάν επιθυμώ να έχω ένα δάνειο απ’ την τράπεζα, η επιθυμία ποτέ δεν θα πραγματοποιηθεί... Το Όνειρο θα γίνει Πραγματικότητα.
Το Όνειρο της επιθυμίας να έχουμε ένα δάνειο, θα γίνει πραγματικότητα. Ονειρεύτηκα μια επιθυμία, να έχω το δάνειο… Έχετε την επιθυμία και με την δύναμή σας, διατάζετε την τράπεζα... να μην σας δώσει το δάνειο… γιατί το Όνειρο, μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Το Όνειρό σας θα γίνει πραγματικότητα, γιατί ονειρεύεστε ότι έχετε μια επιθυμία, να πάρετε το δάνειο. Το Όνειρο θα γίνει πραγματικότητα... όχι η επιθυμία.
Η επιθυμία, συμβαίνει στον χρόνο. Κι ότι εξαρτάται από τον χρόνο, είναι λάθος. Το Όνειρο είναι άχρονο, λέει ο Dreamer... Το δάνειο μεταφράζεται, σε χρόνο της επιθυμίας. Έτσι, αν η τράπεζα σας δώσει το δάνειο, θα πάει κόντρα στο Όνειρο... Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει, γιατί το να ονειρεύεσαι… Νομίζουμε ότι ονειρευόμαστε, ενώ στην πραγματικότητα επιθυμούμε... Αυτό είναι το πρόβλημα του καθενός.
Αν μπορούσατε να ονειρευτείτε, θα είχατε αυτό το πράγμα, αυτή την στιγμή... Αυτός είναι ο τρόπος να ονειρευόμαστε και δεν είναι διαλογισμός... Να Είμαστε Προ-Δρώντες... Ο κόσμος είναι, ο κόσμος που προβάλλω. Όπως τον θέλω... Ο κόσμος δεν μπορεί, να κάνει κάτι άλλο... Γιατί ο κόσμος, δεν υπάρχει χωρίς εσάς. Είστε εσείς που επιτρέπετε στον κόσμο, να είναι μια πραγματικότητα... Χωρίς εσάς, ο κόσμος εξαφανίζεται.
Το να ονειρεύεσαι, είναι να διατάζεις... Δίνεις μια εντολή και η πραγματικότητα δεν μπορεί, παρά μόνο να υπακούσει...
Είστε ο Δημιουργός της Πραγματικότητας... Είναι σαν να βλέπετε τον εαυτό σας, στον καθρέφτη... Ο καθρέφτης δεν μπορεί, να κάνει κάτι άλλο.
Όταν διαβάζετε το βιβλίο, όλοι πιστεύετε ότι είστε ένας Dreamer, ότι μπορείτε να ονειρευτείτε. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Όλοι… ποτέ δεν θα ονειρευτείτε. Το να ονειρεύεστε είναι πολύ σημαντικό πράγμα, γιατί το όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα... Μπορείτε να φέρετε πιο κοντά και πιο κοντά, το όνειρο στην πραγματικότητα.
Δεν θα πρέπει να υπάρχει, ούτε μια επιθυμία... και αυτό είναι πολύ δύσκολο.
Ερώτηση: Το όνειρο, δεν γίνεται με την σκέψη;
- Να ονειρευτείτε ή να απαλλαγείτε από την επιθυμία; Γιατί το ονείρεμα, είναι σαν οποιαδήποτε λειτουργία έχετε… π.χ η υπόληψη. Το όνειρο είναι κάτι τέτοιο. Το ονείρεμα απλώς συμβαίνει και πρέπει να το βιώσετε. Δεν μπορείτε να επιβάλλετε στον εαυτό σας, το όνειρο. Δεν μπορείτε να επιβάλλετε στον εαυτό σας, να σταματήσει να σκέφτεται. Δεν θα μπορέσετε να το κάνετε... Εάν δεν ταυτίζεστε με την σκέψη, τότε θα είστε ελεύθεροι και θα προβάλλετε, μια απτή πραγματικότητα.
Ο Dreamer Ονειρεύεται... Ένας εραστής αγαπάει... Το να πεις σ’ αγαπώ, είναι ψέμα. Γιατί, διαχωρίζω τον εαυτό μου. Το να σου πω σ’ αγαπώ, θα καταλήξει πάντα σε ένα διαζύγιο. Και πολλές φορές, ο ένας λέει στον άλλο, δεν μου λες ποτέ σ’ αγαπάω και ο άλλος λέει: Σ’ αγαπάω! Υποβαθμίζεται σε επιθυμία... Ενώ το όνειρο, είναι πολύ μεγάλη δύναμη. Γιατί το όνειρο το διαφεντεύετε, είστε εσείς ο ίδιος.
Έτσι, δεν μπορώ να μιλήσω στις μάζες... Η μάζα ποτέ, δεν μπορεί να καταλάβει…
Είμαι εδώ απλά για να σας πω, ότι ποτέ δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε, να ακολουθήσετε, να εφαρμόσετε, αυτό για το οποίο σας μιλώ.
Είναι πολύ πιο εύκολο, να στρέφεστε στην θρησκεία, σε μια ιδεολογία, πολιτική ή οικονομική... αλλά να μεταμορφώσετε το Εσωτερικό σας ‘’Είναι’’, είναι ο πιο δύσκολος δρόμος, που μπορείτε να αναλάβετε.
Πρέπει να γίνουμε όλοι ένα πλήρωμα, το οποίο ταξιδεύει και διασχίζει έναν Ωκεανό.
Πρέπει να γίνουμε ένα πρόσωπο και αυτό είναι που θα γίνει, αν δώσετε την προσοχή σας, σε αυτό για το οποίο μιλάμε. Το να είστε σιωπηλοί, το να μείνετε με τον εαυτό σας σε σιωπή, είναι μία εξάσκηση, να αντέξετε την σιωπή - αυτό είναι υπευθυνότητα - αυτό σημαίνει υπευθυνότητα, με την έννοια την λατινική, να έχουμε την απάντηση… και αυτό σας επιτρέπει να αγγίξετε, αυτό που πραγματικά είστε και η σιωπή είναι πολύ σημαντική, πολύ σπουδαία, πολύ ενδιαφέρουσα.
Το Ελληνικό θέατρο, είναι κάτι το οποίο, θα πρέπει να το χρησιμοποιήσετε... Βλέπετε, ένα άγαλμα του Διονύσου με μια μάσκα και στον κόσμο, πρέπει να πηγαίνουμε με μια μάσκα και να παίζουμε ένα ρόλο ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ... Να παίζετε τον ρόλο της μάσκας... ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ!
Χρησιμοποιούμε μάσκα, αλλά ασυνείδητα... Αυτό σημαίνει ότι οι μάσκες, μας χρησιμοποιούν. Πρέπει να παίζετε τον ρόλο. Τον ρόλο του ενήλικα, του θυμωμένου, τον ρόλο του πατέρα, της μάνας, τον ρόλο του παιδιού, της κόρης, του επιχειρηματία, του υπαλλήλου.
Όταν θα αρχίσετε να παίζετε, ρόλους συνειδητά, τότε θα εξαλείψετε τον ρόλο και τις μάσκες, δηλαδή θα χρησιμοποιήσετε την μάσκα και μετά θα την πετάξετε και θα προχωρήσετε παραπέρα, αλλά αν δεν παίζετε θέατρο, έτσι θα είστε συνέχεια, στην φυλακή των μασκών που φοράτε...
Δεν είναι κάτι πολύ δύσκολο, είναι πολύ απλό... Αυτή την στιγμή, εγώ παίζω ένα ρόλο. Αλλά ξέρω, ότι παίζω ένα ρόλο... Και δεν υπάρχει ούτε μία στιγμή, που να μην είμαι εν γνώσει του ρόλου. Και να έχω όλη την γνώση του εαυτού μου, σημαίνει να συμπεριλαμβάνω, όλους τους ρόλους. Και κάθε ένας από εσάς, συμπεριλαμβάνει όλους μας.
Πρέπει να αντιληφθείτε, ότι οτιδήποτε που συμβαίνει στην ζωή μας είναι, σαν να φοράμε μια μάσκα, πιστεύοντας ότι… κάθε στιγμή… ταυτιζόμαστε μ’ αυτές τις μάσκες και πιστεύουμε, ότι είμαστε αυτές οι μάσκες...
Μπορείτε να κρατήσετε αυτήν την επίγνωση, αυτήν την προσοχή, κάθε στιγμή στην ζωή σας;
Εσείς ήρθατε εδώ για να έχετε μια απάντηση, αλλά δεν μπορείτε να καταλάβετε, ποια μπορεί να είναι η απάντηση…
Η απάντηση είναι να είστε υπεύθυνοι, για όλα και όλους... κι αυτό μπορεί να γίνει, μόνον από μέσα και όλες οι κρίσεις σ’ αυτήν την ζωή και στον κόσμο... μπορούν να λυθούν μόνον, εάν αντιληφθείτε ότι είστε η πραγματική αιτία, όλων αυτών των εμπειριών, που υπάρχουν έξω...
Το να είστε κυρίαρχοι του εαυτού σας, έχει να κάνει με την αυτοπαρατήρηση και αυτό είναι μία πολύ δύσκολη τεχνική.
Όλοι πιστεύουν, ότι μπορούν να παρακολουθήσουν τον εαυτό τους, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια... Δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε, τον εαυτό μας.
Το να παρακολουθήσουμε τον εαυτό μας, σημαίνει οι σκιές να εξαφανιστούν...
Μερικά δευτερόλεπτα αυτοπαρατήρησης, μας βάζει σε μια κατάσταση, που λύνει όλα τα προβλήματα. Όλα τα προβλήματα του οργανισμού μας, του κράτους, της χώρας... μέχρι τα Πλανητικά προβλήματα».
Μα θα μου πείτε, πως είναι δυνατόν να είναι τόσο δυνατόν;
Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, τόσοι σχεδιασμοί... πως μπορώ να αλλάξω, την εξωτερική πραγματικότητα; Δημιουργείτε από εκατομμύρια, εκατομμυρίων σκέψεων, προβλήματα, δυσχέρειες...
Αυτά συμβαίνουν, γιατί είμαστε υπνωτισμένοι από τον εαυτό μας, έχουμε δημιουργήσει μια φυλακή για τον εαυτό μας, πιστεύοντας στα εξωτερικά γεγονότα, πιστεύοντας ότι έξω εκεί υπάρχει κάτι, το οποίο μας επιτίθεται, δηλαδή σαν να λέμε: «Υπάρχει κάποιος κακός, κάποιος εχθρός, που μας θέλει να αποτύχουμε» και δεν θα είμαστε ποτέ υπεύθυνοι γι’ αυτό... για οτιδήποτε, που μας συμβαίνει.
Σας λέω ότι οι μεγαλύτερες ευκαιρίες, έρχονται όταν νιώθετε αυτόν τον πόνο μέσα σας, όταν λέτε στον εαυτό σας: «δεν υπάρχει τίποτα, να κάνω» αυτή είναι η πιο σημαντική στιγμή στην ζωή σας. Αυτός ο πόνος, αυτός ο φόβος, σας λέει ότι αυτή, είναι η στιγμή που αποδίδει.
ΤΟ ΑΛΜΑ... ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ!
Αλλά όταν αυτές οι στιγμές έρχονται, προσπαθούμε πάντα να ξεφύγουμε, να ξεγλιστρήσουμε... Καλούμε ένα φίλο, πάμε στο εστιατόριο, σε μια καφετέρια, κάνουμε σεξ, δοκιμάζουμε οτιδήποτε, για να αποφύγουμε αυτόν τον πόνο, αυτή την οδυνηρή κατάσταση.
Αυτή είναι, η πιο σημαντική στιγμή! Εάν μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτόν τον εσωτερικό πόνο, αυτήν την οδυνηρή κατάσταση, μπορούμε να φτάσουμε το αδύνατο!
Εάν δεν είστε ικανοί, να ρίξετε το φταίξιμο στους άλλους, ότι δεν φταίει η εξωτερική πραγματικότητα για τον πόνο, θα μεταμορφώσετε πράγματα στον εξωτερικό κόσμο, που δεν θα μπορείτε να το κάνετε, με κανέναν άλλο τρόπο...
Καμία επιστήμη, κανένας διαλογισμός, δεν θα μπορούσε να διαπεράσει σαν μια ακτίνα λέιζερ, αυτόν τον εσωτερικό πόνο, που η ίδια η αίσθηση... αν ζηλεύετε, αν φοβάστε, είναι κάτι που βρίσκετε μέσα σας και είναι ένας τρόπος, που έχετε φυλακίσει τον εαυτό σας.
Χρειάζεται μία αυτοπαρατήρηση! Και όλοι νομίζετε, ότι παρατηρείτε τον εαυτό σας, αλλά δεν είναι αλήθεια. Η αυτοπαρατήρηση είναι πολύ δύσκολος τρόπος, γιατί η αυτοπαρατήρηση εισχωρεί και διαπερνά, όλα τα εμπόδια τα οποία εσείς, βάζετε στον εαυτό σας και έτσι είναι μια απελευθέρωση, που κάνετε για τον εαυτό σας, αλλά δεν θέλετε να το κάνετε, γιατί αγαπάτε πάρα πολύ τα βάσανά σας...
Κάποιος με ρώτησε: Υπάρχουν όλα αυτά, υπάρχει η αθανασία; Πώς μπορούμε να φτάσουμε στην αθανασία;
Εάν σας πω, πώς μπορείτε να φτάσετε στην αθανασία δεν θα σας αρέσει, γιατί πρέπει να εγκαταλείψετε τους φόβους σας, οι οποίοι αποτελούν τους πόνους σας και ήσαστε πολύ προσκολλημένοi... ηδονικά προσκολλημένοι, στους φόβους και τις αμφιβολίες…
Εάν μπορούσα, αυτή την στιγμή να ακυρώσω όλους τους φόβους σας, θα με σκοτώνατε! Γιατί θα υποφέρατε πολύ περισσότερο από πριν, γιατί δεν είστε έτοιμοι... Εάν δεν είστε έτοιμοι, να ζήσετε χωρίς εσωτερικούς θανάτους, τους οποίους έχετε συνηθίσει, το να τους καταργήσουμε, να εξαλείψουμε τους εσωτερικούς θανάτους, θα ήταν πολύ οδυνηρό…
Αν προσπαθήσετε να απαλλαγείτε από αυτό, θα δείτε ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο, πρέπει να δείτε, με ποιους θανάτους σκοτώνετε τον εαυτό σας, χιλιάδες θανάτους καθημερινά... Όχι μία φορά.
Έτσι η αυτοπαρατήρηση θα σας δείξει, πόσοι θάνατοι έρχονται να σας σκοτώσουν καθημερινά. Η αυτοπαρατήρηση θα σας δείξει πόση φτώχεια, πόση ένδεια, έχετε στο πνεύμα... Δεν μας αρέσει όλο αυτό... Δεν θέλουμε να δούμε, αυτές τις ένδειες...
«Μια πραγματική βελτίωση, προϋποθέτει μια αλλαγή στο Είναι. Πραγματική βελτίωση σημαίνει, εξέλιξη ή ανάπτυξη προς την Ενότητα του Είναι, που είναι το αποτέλεσμα ενός νέου τρόπου σκέψης και της εγκατάλειψης της παλιάς, θνητής νοοτροπίας…
- Για να αλλάξεις, θα πρέπει να πολεμήσεις, τον Προγραμματισμό σου... Θα πρέπει να ανατρέψεις, την οπτική σου... Μόνο έτσι, μέσα από μια πολυετή εργασία, θα μπορέσεις να αλλάξεις το πεπρωμένο σου... Το παρελθόν θα πρέπει να το ευλογούμε, να το θεραπεύουμε... Μπες σε κάθε πτυχή. Φώτισε κάθε γωνιά... Μετέτρεψε το, μέσα από μια νέα αντίληψη…
– Ο Κόσμος Είναι Όπως Τον Ονειρεύεσαι... Είναι Ένας Καθρέπτης... Εκεί έξω, βρίσκεις το δικό σου κόσμο, τον κόσμο που έκτισες... Που Ονειρεύτηκες... Έξω, βρίσκεις εσένα... Πήγαινε Να Δεις, Ποιος Είσαι! Θα ανακαλύψεις ότι οι άλλοι, είναι η αντανάκλαση της εικόνας του ψέματος, που έχεις μέσα σου... του συμβιβασμού, της άγνοιάς σου…
Άλλαξε! Κι ο Κόσμος θα Αλλάξει…
...Ο Κόσμος Είναι η Αντανάκλαση Σου...
Αναποδογύρισε, τις πεποιθήσεις σου και ο κόσμος, σαν μια σκιά, θα ακολουθήσει... Η πραγματικότητα, θα πάρει τη μορφή μιας νέας αντίληψης.
Ο φόβος, η οδύνη, το άγχος, δεν είναι το αποτέλεσμα... αλλά η αιτία, όλων των προβλημάτων μας…
Υπάρχει ένας χώρος όπου σκέψεις, αισθήματα, συναισθήματα, πράξεις και γεγονότα, είναι καταγραμμένα για πάντα και μετά από χρόνια, μπορούμε να τα ανακαλύψουμε... όπως τα πράγματα που έχουμε στοιβαγμένα στη σοφίτα, φαινομενικά αδρανή, απροστάτευτα... Στην πραγματικότητα, αυτά συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται και να ρυθμίζουν, όλη μας την ζωή... Εκεί, Πρέπει Να Επιστρέψεις…
Το Χάος, που ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του... η Κόλασή του... προβάλλεται στον κόσμο, με την μορφή βεντέτας, διακρίσεων και πολέμων μεταξύ φυλών, ιδεολογιών, πιστεύω, θρησκειών…
Ο κόσμος έχει σταματήσει, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που εξαρτώνται, άνθρωποι, θανάσιμα φοβισμένοι...
Έτσι όπως είναι η Ανθρωπότητα, δεν μπορεί να συλλάβει μια κοινωνία, απελευθερωμένη από την εξάρτηση...
Η Εξάρτηση Είναι, Η Άρνηση Του Ονείρου...
...Η εξάρτηση είναι η μασκαράτα, που φοράνε οι άνθρωποι για να κουκουλώσουν, την απουσία της ελευθερίας... την άρνηση της ζωής».
[2] Επιλογές / σύνθεση από συνέντευξη [1] του D’ Anna, Stefano Elio
Και από το βιβλίο: «Η Σχολή των Θεών» [2] - Εκδόσεις Ελφίλ.
www.awakengr.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου