Τι Είναι Οι Πεποιθήσεις; ( Ή Αλλιώς Τι Είμαστε Χωρίς Αυτές;;)

Οι Πεποιθήσεις Μας Δίνουν Μια Αίσθηση Ταυτότητας...
Μας βοηθάνε να τοποθετούμε τον εαυτό μας σε ένα πλαίσιο και γίνονται βάση, για να χτίσουμε τις σκέψεις μας και τον τρόπο συμπεριφοράς μας...

Σε δεύτερη φάση λειτουργούν ως ζώνη ασφάλειας, ανάμεσα σε εμάς και σε κάτι εξωτερικό.

Στην ουσία οι πεποιθήσεις είναι απλώς ταμπέλες, που χρησιμοποιούμε για να αναγνωρίσουμε κάτι άγνωστο... Τις τοποθετούμε πάνω στο "άγνωστο" και είτε προσπαθούμε να τις επιβεβαιώσουμε, είτε να τις απορρίψουμε, σε μια προσπάθεια να φτιάξουμε μια σχέση οικειότητας ή αποφυγής μαζί τους.

Ως ενήλικες, το λογικό κομμάτι του εαυτού μας είναι ανεπτυγμένο και φιλτράρει σε μεγάλο βαθμό, τον τρόπο που θα δημιουργήσει μια πεποίθηση.

Ως παιδιά όμως αυτό, είναι εξαιρετικά δύσκολο...

Οι λέξεις που ακούμε στην παιδική ηλικία, έχουν μεγάλη βαρύτητα και δυναμική και αποτυπώνονται βαθιά μέσα μας. Ο παιδικός νους τις πλάθει στην υπερβολή τους και τις καταγράφει μέσα του, με μορφές και μεγέθη πλασματικά.

Μεγαλώνοντας, κάποιες τις απορρίπτουμε αναγνωρίζοντάς τες - ως Ψευδαισθήσεις - ενώ κάποιες άλλες, τις κρατάμε βαθιά μέσα μας και τις τροφοδοτούμε έστω και Ασυνείδητα.

Με το πέρασμα του χρόνου, οι πεποιθήσεις μετατρέπονται σε ένα σύμπλεγμα καναλιών με ατέλειωτες διακλαδώσεις, όπου η αλήθεια με την ψευδαίσθηση, απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους και εμείς δυσκολευόμαστε να τις ξεχωρίσουμε.

Αν φανταστούμε τον Εαυτό και προσπαθήσουμε να φανταστούμε την θέση των πεποιθήσεων πάνω στον Εαυτό, αυτές θα λέγαμε ότι βρίσκονται στο εξωτερικό περίβλημα του... Στην επιδερμίδα του Εαυτού μας. 

Και όσο πιο μακριά από το Κέντρο Του, τόσο περισσότερες και περίπλοκες, με ατέλειωτες διακλαδώσεις είναι οι πεποιθήσεις μας.

Όσο όμως, εμβαθύνουμε στον Εαυτό στοχεύοντας στο Κέντρο Του, ο Εαυτός μας ο ίδιος, προσπαθεί να τις συρρικνώσει ή καλύτερα, να τις ενσωματώσει σ' έναν δρόμο... 

Έναν δρόμο ορατό, καθαρό και πλατύ... Την Αλήθεια.

Ο Εαυτός προσπαθεί να μετατρέψει τις πεποιθήσεις, σε Αλήθειες...

Και αυτός είναι ο σκοπός τους εξαρχής.

Στον Πυρήνα μας έχουμε μόνο Αλήθεια, δεν έχουμε πεποιθήσεις. 

Αυτές λειτουργούν απλά ως μέσο - ως γέφυρες - για να εμβαθύνουμε σταδιακά στον Εαυτό και να φτάσουμε στην Αλήθεια μας.

Οι πεποιθήσεις είναι εξαιρετικά εύπλαστες, τις διαμορφώνουμε όπως θέλουμε συνεχώς... 

Η Αλήθεια όμως είναι πάγια, σταθερή και αναλλοίωτη... Μπροστά στην Αλήθεια, κάθε πεποίθησή μας μικρή ή μεγάλη χάνεται... χάνει την δύναμη της.

Όσο λοιπόν εμείς, αφήνουμε την επιφάνεια και εμβαθύνουμε στον Εαυτό μας - Εκείνος θα προσπαθήσει να τις διασπάσει - για να τις διαχωρίσει σε Ψευδείς και Αληθινές...

Ότι δεν μοιάζει στην Αλήθεια, θα πρέπει να διαλυθεί.

Επειδή όμως σε μεγάλο βαθμό, οι πεποιθήσεις μας μας εξυπηρετούν, δίνοντάς μας την αίσθηση της ταυτότητάς μας, αντιστεκόμαστε να τις σπάσουμε, γιατί ενδόμυχα φοβόμαστε ότι θα χάσουμε ένα μέρος της.

Στην επιφάνεια του Εαυτού, διαχειριζόμαστε τις πεποιθήσεις μας - μέσω της Νόησης - και αισθανόμαστε ότι τις ελέγχουμε... Κάτω από την επιφάνεια όμως, μας ελέγχουν εκείνες.

Είμαστε ο πιο αυστηρός και ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού μας... Και συχνά, τέτοιες είναι οι πεποιθήσεις που δημιουργούμε γι αυτόν.

Και μάλιστα, όσο πιο σκληροί οι χαρακτηρισμοί που του αποδίδουμε, τόσο πιο πιστευτοί γίνονται.

Ο Αυθεντικός μας Εαυτός δεν θα μας αποκαλούσε Ποτέ ''ανάξιους'', για παράδειγμα, γιατί Γνωρίζει πως Αξίζουμε κάθε Χαρά και Ευλογία.

Την αναξιότητα την προκαλεί ο ίδιος μας ο νους, που εκπαιδευμένος να στηρίζει κάθε συμπέρασμα - σε γεγονότα και επιβεβαιώσεις - δεν βρίσκει λόγους να νιώθει άξιος, οπότε μοιραία νιώθει ανάξιος.

Η λέξη που θα μπορούσε να συνοδεύει την πεποίθηση, είναι το "Υποθέτω".
Και η λέξη που θα συνόδευε την Αλήθεια, είναι το "Γνωρίζω".

Με αυτόν τον απλό τρόπο ίσως, μπορέσουμε να διαχωρίσουμε ως ένα σημείο, τις Ψευδαισθήσεις από τις Αλήθειες μέσα μας...

Όταν Υποθέτω είναι Πεποίθηση.
Όταν Γνωρίζω είναι Αλήθεια.

Και επιβάλλεται, οι πεποιθήσεις μας να είναι ελαστικές, ώστε να επαναπροσδιορίζονται συνέχεια.

Ο Αυθεντικός μας Εαυτός, μας Καλεί συνέχεια να τον Γνωρίσουμε... το Μόνο που ζητάει από Εμάς, είναι να τον Εμπιστευτούμε και να Απαγκιστρωθούμε από την επιφάνεια, που μας ταλαιπωρεί με τις Ψευδαισθήσεις της...

Αργυρώ Μπαϊμπάκη


Harmony Holistic Therapies Touch Of The Heart