Παρατήρησε, Αναγνώρισε, Θυμήσου, Επιθύμησε, Δράσε ή μην δρας... Αλλά Μην Αντιδράς.

Ο κόσμος μοιάζει να πνίγεται μέσα σε επιθυμίες, θεωρίες και δισταγμούς... αναποφάσιστος αν πρέπει να δράσει, φοβισμένος για δράση... ανίκανος να εξασκήσει πρακτικά, τα όσα έχει διδαχθεί...

Στους κύκλους του Εσωτερισμού, πολλοί είναι εκείνοι που διδάσκουν, ότι ο άνθρωπος που ανηφορίζει τον μοναχικό δρόμο, πρέπει να πάψει να επιθυμεί τα πάντα και να επιθυμεί μόνον... το Τέλος της Διαδρομής. 

Αλλά κι αυτό είναι μια επιθυμία... γιατί οι Εσωτεριστές γνωρίζουν, ότι η δύναμη της ζωής, η ενέργεια στην Φύση, είναι η επιθυμία... 

Το μεγάλο στοίχημα είναι, προς ποια κατεύθυνση, θα την ωθήσει η σκέψη του Ανθρώπου... Αυτή η ανεξάντλητη δύναμη της ανθρώπινης σκέψης - Η Άσβεστη Πύρινη Ενέργεια - που ενίοτε τον κρατά αιχμάλωτο, σε ανούσιες κι αρρωστημένες περιοχές του μυαλού του.

Δεν έχω να σας προσφέρω καμία Γνώση, όλα αυτά τα χρόνια διαπίστωσα, πως η γνώση κυκλοφορεί ανάμεσα στον κόσμο, μέσα από πολλούς τρόπους... 

Σε άλλους έρχεται ενδεδυμένη, με την μορφή μιας δοκιμασίας, σε άλλους μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου, σε άλλους μέσα απ’ τα λόγια ενός συνοδοιπόρου ή ακόμη κι ενός φαινομενικά μισητού εχθρού και λέω φαινομενικά, επειδή δεν υπάρχουν εχθροί... παρά μόνον δάσκαλοι. 

Η γνώση λοιπόν ρέει άφθονη γύρω μας, μέσα στην καθημερινότητα μας, στον μικρόκοσμο του καθενός, βαδίζει δίπλα μας και συχνά την προσπερνάμε, ως ένα απαρατήρητο φόντο της ζωής...

Το ζητούμενο σε τούτες τις εποχές, δεν είναι τόσο η γνώση, αλλά να μπορέσει κάποιος, να αναγνωρίσει την γνώση... Ανασηκώνοντας το πέπλο των φαινομένων, των παθών, του πόνου, του μίσους, της ενόχλησης, του θυμού, της αρρώστιας, της θλίψης, των στεναγμών, της προσφυγιάς, των πολέμων, της αδικίας, της απώλειας και πολλών, παρόμοιων μαθημάτων, που πολλοί αντιμετωπίζουν κι άλλοι τόσοι συν-βιώνουν, δίπλα στον μαχητή, είτε ως παρατηρητές, είτε ως συνοδοιπόροι...

Το επόμενο ζήτημα, μετά την αναγνώριση της αληθινής αιτίας των φαινομένων, που φυσικά είναι η Γνώση, είναι να εκμεταλλευτεί ο μαθητής αυτή την γνώση προς όφελος του και για χάρη των Συνανθρώπων του... 

Αυτή Είναι η Καίρια Στιγμή, Που Μέσα Του Πρέπει να Αναβλύσει, Μια και Μοναδική Επιθυμία: Να κάνει την γνώση του το ξίφος, που θα αποκεφαλίσει την Λερναία Ύδρα του... 

Όταν αναβλύσει αυτή η επιθυμία μέσα του, θα του φανερωθεί ο δρόμος και θα του δοθεί η σοφία, για να τον διασχίσει... 

Θα είναι σε θέση να κατανοήσει, πότε μια στιγμή αδράνειας κι απραξίας, κρύβει την πιο μεγαλοπρεπή δράση, γιατί είναι φορές που το να μη πράξει κάποιος κάτι, είναι ακόμη πιο γενναίο κι απ το να ριχτεί στην φωτιά, για χάρη ενός ανθρώπου...

Το να μην αντιδράσεις στον θυμό που αναδύεται μέσα σου, είναι μια μεγάλη νίκη μη δράσης, είναι μια φαινομενική αδράνεια, που κάποιοι θα την ονομάσουν δειλία ή και χαζομάρα, μια ανοησία απέναντι σε μια ολοφάνερη αδικία. Ακόμη κι αυτοί, οι άχρηστοι χλευασμοί των άνοων, που επιθυμούν την βία, είναι ένας μεγάλος πειρασμός, που ο μαθητής πρέπει να αφήσει, να παρέλθει ως άνεμος καυτός από το πρόσωπο του... «Θα περάσει και αυτό».

Κάθε λεπτό που περνάει μέσα στην καθημερινή ύπαρξη του ανθρώπου, είναι πολύτιμο για δράση ή μη δράση. 

Μην Ενεργείτε: «Για να περάσει η ώρα»... Είναι η Παρούσα Στιγμή, που θα Ενεργοποιήσει, μυστικές κι Αόρατες για πολλούς, δυνάμεις της Φύσης για την εξέλιξη μας... 

Παρατήρησε, Αναγνώρισε, Θυμήσου, Επιθύμησε,  Δράσε ή μην δρας... αλλά μην Αντιδράς. 

Κάθε μια απ’ αυτές τις ενέργειες, κρύβει ένα μεγάλο απόκρημνο και γλιστερό μονοπάτι - στρωμένο με αγκάθια - για τον ξυπόλητο προσκυνητή... 

Τίποτε δεν θα σου χαριστεί, παρά μόνον η Ζωή και το μεγάλο Θέατρο της, για να εξασκήσεις όλα τα παραπάνω...

Να μην βιάζεσαι να αποφασίσεις - γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει - αλλά να μην κοντοστέκεσαι αναποφάσιστος, γιατί δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, οι στιγμές περνούν αμείλικτες κι επιστρέφουν, ξανά μετά από καιρό, αλλά εσύ δεν θα είσαι πια, ούτε εδώ, ούτε ο ίδιος,... αλλά θα είσαι πάλι εσύ και πάλι εδώ, με μόνον ένα, ακόμη εμπόδιο: Δεν θα το θυμάσαι... Κι όταν κάποιος σαν κι εμένα στο θυμίζει, μπορεί να τον περιγελάς. 

Γι Αυτό Η Πιο Σωστή και Ελεήμων Ώρα... Είναι Τώρα.

(Υ.Γ: Περαιτέρω ανάλυση σε επόμενα άρθρα).

Κωνσταντίνος Σμιξιώτης

Τα Βιβλία μου Οι σκέψεις μου/ My Books My thoughts